De tijd van de goede voornemens nadert. Soms lukt het me om mijn leven te beteren. Zo neem ik tegenwoordig drie minuten extra om de trein te halen. De kick om precies 30 seconden voor vertrek op het perron te staan, is voorbij. Andere voornemens beginnen goed, maar vervagen snel. Mijn plan om 's avonds na elf uur de PC uit te laten, heb ik alweer regelmatig geschonden. Toch zit ik niet meer 's nachts om 2 uur te e-mailen. Geschonden voornemens zijn vervelend, maar het wordt echter irritant als anderen zich ermee gaan bemoeien en je een soort straf opleggen.
Daarom vind ik afspraken met de tandhygiëniste zo afschuwelijk. Tanden zijn zeker niet mijn sterkste punt. Na een grondige inspectie met dat irritante haakje, volgt altijd een poetsinstructie. De eerste weken volg ik die braaf op, maar daarna komt de klad er toch wat in. 's Avonds zit ik vaak te lang achter de PC en poets ik snel mijn tanden voordat ik naar bed ga. Naast het poetsen moet ik ook nog stoken en met verschillende borsteltjes aan de slag. Het stoken lukt nog wel, maar ik droom liever eerder weg dan ook nog te gaan borstelen.
Toch werkt dat bestraffende vingertje van de tandhygiëniste wel. Binnenkort moet ik weer op controle, dus tijd om mijn voornemens weer op te pakken. Want één ding weet ik sinds de kleuterschool: een boze juf voelt niet lekker.