Gedurende de week kijkt de werkmens zeker in de maand mei reikhalzend
uit naar het weekend, de eerste zomerse weekenddagen kunnen een zalig gevoel
geven. Op de zaterdagavond was het deze maand meezingen op een ponton met duizenden mensen
op de deuntjes van Hazes, tijdens de vrije dagen later in de week kon je in
zomerse kledij swingen op jazz klanken. Gewoon vermaak waar mensen
overduidelijk gelukkig van worden. Is, terugkijkend op het leven, het nastreven
van persoonlijk geluk wel het hoogst haalbare? De Amerikaanse psycholoog
Emily Esfahani (“de kracht van betekenis”) betwijfelt dat. Een zinvol leven leidt
volgens haar tot een diepere vorm van welbevinden dan een gelukkig leven. Een
leven waar we ons best doen om ergens bij te horen, een leven waarin we
proberen het alledaagse te overstijgen. Het vermaak op het ponton was wellicht
niet zinvol, maar de mensen waren wel ontzettend gelukkig. Even tijdens de weekenddagen
de alledaagse werkdruk overstijgen.
Soms lukt het zelfs om op een maandag het geluksgevoel na te
streven. De allerlaatste voorstellingen “Mens” van singer-songwriter Wende
Snijders waren uitverkocht. Toch had de Bourla Schouwburg in Antwerpen nog
kaartjes, voor de maandagavond. Tezamen met talloze andere Nederlanders genoten
we van een succesvolle voorstelling op een bijzonder warme avond in mei in een frivole, luxe en kunstzinnige wijk. De neoclassicistische stijl van de schouwburg was net zo imposant
en onverwacht als de energievolle en creatieve voorstelling “Mens” van Wende
zelf. “Mens durft te leven”, zong Wende en dat deed men vervolgens na afloop ruimschoots
op de vele elegante terrasjes rondom de schouwburg. Men waande zich even onderdeel
van de culturele scene in het echte Quartier Latin in Parijs. Het geluk straalde
op deze gewone maandagavond in mei van de “Ollanders” af, wat wil een mens nog
meer?
Terugkijkend op het leven is toch anders als het einde nabij
is. Afscheid van het leven nemen is geen
eenvoudige zaak, ook niet wanneer je als krachtige vrouw een heel mooi en
zinvol leven hebt gehad. Een leven waarin zin geven aan de wereld centraal
stond. Haar emailtje aan mij lezend, besef ik hoe ze stoeit om tegen haar wil
aan het eind van haar latijn te zijn. “Ik heb het nou gehad, ik ben blij dat ik genoten heb
van mijn werk en veel gezien en gereisd heb. Ik kijk tevreden terug.” Van geluk
kun je op zo’n moment niet
spreken, maar wel van welgemeend welbevinden over haar leven. Een bijzondere
vrouw. Bestaand leven gaat, nieuw leven komt. Dat nieuwe leven kwam ons de
eerste maandag van deze mei al tegemoet, een echte nieuwe mens, de geboorte van
onze eerste kleinzoon. Nieuwe levens kunnen van een gewone maandag ook een heel
gelukkige dag maken.
