Veiligheid

Overal in de westerse wereld zie je dezelfde kleren en spullen in de winkels. Niet verwonderlijk dat de verschillen op straat steeds kleiner worden. Toch blijft Amerika het land van uitersten, mede dankzij Mac Donald en Apple.

Je ziet er extreem dikke mensen lopen, terwijl in de mooiste winkelstraat van Chicago de firma Apple uitpakt met een nieuwe superdunne iPod, 2 creditkaarten dik. Het is maar waar je het geld aan wilt uitgeven.

Een vliegtrip naar de States geeft je trouwens alle ruimte om daar over na te denken. Je staat immers constant in de rij. Eerst aanschuiven op de weg naar het vliegveld en dan vervolgens op het vliegveld zelf vanwege alle security checks. De energie lijkt allang niet meer te zitten in het vliegen zelf, het primaire product, ook niet in de organisatie van het vliegen maar in de meest vreemde vormen van security checks. Steeds bedenken ze weer iets nieuws, steeds meer mensen zijn bezig gegevens over je te verzamelen , terwijl het nut van dit alles twijfelachtig blijft. Ook deze sector kent zijn 'innovatie'. We mogen deze keer onze schoenen aanhouden, ondanks dat ik geselecteerd ben voor de 'speciale security check'. Gelukkig, want daardoor sta ik niet in de lange rij voor de gewone security check.

Vroeger werkten we gewoon om voedsel te kweken en te verzamelen om te kunnen eten en drinken. Inmiddels besteden mensen hun job en veel tijd aan security, maar wat levert het echt op? Aan de gate op weg naar huis controleert de douanebeambte (een immigrant uit Pakistan) alleen de buitenlandse passagiers. Hij is omhangen met een portable camera incl. vingerafdruk opname, een portable printertje en een mobiele telefoon om de data verzenden. Tegelijkertijd toont CNN op het tv scherm vreselijke beelden van de aardverschuivingen in 'zijn' Pakistan. Na deze check gaan we met ons bonnetje gewoon weer tussen passagiers zitten die niet zijn gecontroleerd.

Terwijl massa's geld gaan zitten in dit soort schijnveiligheid zijn de Amerikaanse vliegtuigmaatschappijen feitelijk failliet. Dat is goed te merken aan de teruglopende service aan boord. Terwijl ik me wring tussen de stoelen aan boord, perst een veel te dikke buurman zich naast mij. Ik zal het de komende ruim 8 uur moeten doen met een halve stoelruimte en een armleuning. Terwijl ik wat probeer te slapen consumeert mijn buurman het 'diner', een karige vette hap, en betaalt 5 euro voor een biertje. Een kleine drie uur later werkt hij het 'ontbijt' naar binnen. Bij de douane heeft hij niets aan te geven, wel veel overgewicht en toch weer wat aangekomen. Hij heeft geluk want er is nog geen beveiligingsbeambte met een mobiele weegschaal gesignaleerd.

Service

Den Haag heeft last van wat Italiaanse toestanden. Bezoekers wanen zich in hun auto de konink te rijk, zeker als dat zo'n grote SUV is . Maar dat is slechts schijn. De autoradio is allang niet meer het ultieme doel van de twee jongens op de gestolen en opgevoerde motors. Ze wachten rustig af tot de dure dame haar vaste parcours aflegt en voor het rode stoplicht halt houdt. Ze tikken met veel geweld een ruitje in en ritsen de dure laptops, tassen en ander duur spuul eruit. Terwijl de dames nog bijkomen van de klap , zijn ze al mijlenver. Nooit te uitdagend spullen in de auto leggen, zegt de politie.

In mijn 10 jaar oude auto is niets te halen, geen 'Karin', geen cd wisselaar, geen supersonische boxen. Toch was zaterdag, voor het eerst een ruitje ingetikt, gewoon 's nachts op de parkeerplaats.
Shit, want ik 'mocht' rijden voor de sport, 'even' naar Middelburg met een auto vol met puberrende meiden.

De SEH van de autobranche lijkt dan best goed geregeld. De verzekeringsmaatschappij neemt op zaterdagmorgen binnen 1 minuut de telefoon op, Car Glass zelfs nog sneller. De mobiele service is het weekend niet beschikbaar, maar ik kan binnen het uur langskomen. Weer een uurtje later sta ik met een gerepareerde ruit buiten. Ik heb in de wachtruimte koffie gekregen, krantje gelezen ( lokaal en nationaal), op de website alvast een aangifte bij de politie gedaan. Alles perfect geregeld en dat stimuleert ook de twee aardige monteurs op deze zonnige zaterdag, wel in voor een praatje over hun werk en carriere mogelijkheden, van monteur tot filiaalhouder.

Eigenlijk was het een leerzaam uitstapje, alleen balen van de vrije zaterdagmorgen en de hoge entreekosten van € 67,-, het eigen risico! Helaas hebben de meiden hun wedstrijd verloren, maar in de auto hebben ze volop plezier gehad....over de jongens natuurlijk. De tijd dat ze in de SUV van hun mannen inkopen gaan doen is gelukkig nog ver weg.

Zonsverduistering

Zonsverduistering

Dit keer eens met de auto naar een werkafspraak te Antwerpen. Met de trein is het immers een mijl op zeven naar Antwerpen en met de auto ben ik er zo. In de trein kan ik lezen en schrijven, in de auto zorgt de autoradio voor vertier. De radio staat in het teken van de zonsverduistering van vandaag. Daar valt veel over te vertellen, bijvoorbeeld over oogletsel. We krijgen het advies om een apart brilletje te kopen om te zien hoe de maan langzaam voor de zon schuift en als het ware een hapje uit de taart eet. En wisten we ook dat de zonsverduistering van deze maandagmorgen, de eerste was die sinds lange tijd plaatsvindt tijdens de schooluren? De scholen moeten maar vrij geven, luidt het advies.

In de oudheid waren eclipsen heel cruciale factoren die het lot van koningen, keizers, heersers en oorlogen bepaalden, maar om daar nu weer vrij voor te geven, ik weet het zo net nog niet. Volgens astrologen zijn eclipsen samenballingen van kosmische energie. Door die samenbundeling op één punt zouden tijdens een eclips, bepaalde dingen duizendvoudig versterkt naar buiten kunnen komen. De verduisteringen zorgen nogal eens voor bijzondere momenten: zo overleed Diana op een zonsverduistering in Augustus en Paus Johannes Paulus II met de eerste zonsverduistering in 2005.

Deze animatie toont hoe een waarnemer op de maan de maanschaduw over de aarde zag schieten tijdens de zonsverduistering van 11 augustus 1999. De kleine cirkel is de kernschaduw, waar de verduistering totaal is. De grotere cirkel is de bijschaduw, van waaruit we slechts een gedeeltelijke verduistering zien.

Met mijn energie wil het aan het begin van de dag niet zo vlotten. Met een bijna lege tank sta ik bij de pomp. Is het klepje van de benzinetank geblokkeerd! Dan stroomt de energie niet echt vlotjes naar binnen. Zelfs de pinautomaat bij de kassa weigert dienst. Het is duidelijk dat de zonsverduistering nog niet is begonnen.

Tijdens de zonsverduistering hebben we een zeer inspirerend gesprek met de directeur van enkele ziekenhuizen in Antwerpen. De sfeer is uitstekend en we zitten vrij snel op één lijn om de onderlinge samenwerking stevig te gaan aanpakken. We lijken er beiden zin in te hebben. Op de weg terug heeft radio Antwerpen het nog steeds over de zonsverduistering. De astrologe legt uit wat dit voor Antwerpen betekent: Antwerpen moet dezer dagen schoon schip maken en contacten leggen met haar buren, de Nederlanders. De tijd is rijp voor constructieve samenwerkingsverbanden die een bloeiende toekomst tegemoet gaan.

Vol ongeloof draai ik de Antwerpse Ring op. De maan heeft de zon inmiddels gepasseerd, maar als die Rotterdams-Antwerpse samenwerking echt iets gaat worden dan consulteer ik voortaan vaker een astroloog!