Samen bijzonder verbinden

SAMEN. Samen maken we het verschil juist in deze eindejaarsperiode, de donkere dagen voor kerstmis. De bladeren sterven af, de natuur komt tot bezinning, maakt zich op voor een nieuw leven. De geboorte is op komst, een ideale periode voor reflectie op het leven. Op een jaar van extremen, ook in temperatuur. Zo'n 60 graden verschil tussen de laagste temperatuur van bijna - 23c en de hoogste van bijna + 37c. Een jaar van diepte punten, van personen die verkeerde keuzen maakten in het leven, zoals Lance Armstrong in de dopingzaak, de spelers van Nieuw Sloten B1 met de moord op grensrechter Richard Nieuwenhuyzen als gevolg en kapitein Francesco Schettino met zijn schandalig gedrag na de aanvaring van zijn cruiseschip Costa Concordia. Maar er waren ook positieve ontwikkelingen, waar je rillingen van over je lijf krijgt, zoals de inzet van de talloze vrijwilligers tijdens de Olympische en de Paralympische Spelen in London. Of gewoon de kleine dingen, opbloeiende liefdes, pubers die uiteindelijk toch geslaagd zijn, troost bij een overlijden. De wereld is in een economische crisis. Vervelend, maar wellicht ook betrekkelijk, want met Nederland gaat het in vergelijking met andere landen niet zo slecht. Uit allerlei onderzoeken blijkt dat we ontzettend ontwikkeld zijn, goudeerlijk en rijk (9e) en op 3 na het gelukkigst. Een crisis brengt vaak het beste in mensen naar boven. "Never waste a good crisis", volgens de Amerikaanse econoom Milton Friedman. Stil staan en reflecteren levert meer op dan hard door hollen. Een crisis brengt een echte verandering. Als de voortekenen niet bedriegen wordt alles anders. De maatschappij is behoorlijk vastgedraaid en de enige oplossing is dat we alles wat we doen tegen het licht houden. Opnieuw bepalen wat belangrijk is in het leven, op zoek naar nieuwe oplossingen, andere richtingen, los van geijkte patronen. Positiviteit gaan uitstralen, levensvreugde. In alles. Facebook, Whatsapp, Skype of Face time, nog nooit waren we zo verbonden met elkaar. Was informatie zo al om aanwezig. In de jaren 60 hadden we met de komst van de TV ook ineens zo"n nieuwe blik op de wereld. De televisie veroverde de belangrijkste plaats in de huiskamer. Maar wel wezenlijk anders dan nu: ‘men keek SAMEN en keek om SAMEN te kunnen zijn’. Nu kijken we ALLEEN en is EENZAAMheid het gevoel dat velen hebben. We moeten opnieuw leren verbinden. Je ziet dat kunstenaars ons voorgaan in het verbinden van het onverwachte en daarin met hun optimistische kijk naar de nieuwe wereld iets bijzonders creëren; kledingstoffen die er anders uitzien als we ons anders voelen. Kleren die laten zien dat we "open staan " voor contact of juist niet. Aandacht geven aan het bijzondere, laten zien wie we zijn door waar we wonen, wat we doen, drinken en dragen. Een tijd van grote veranderingen waarin we in het "eigene" de massa ontstijgen, de verantwoordelijkheid voor ons eigen leven nemen, ons openstellen voor verbindingen. De film Intouchables, was dit jaar een groot succes. Een waar gebeurd verhaal over de verbinding tussen twee mannen, tussen een gehandicapte aristocraat Philippe Pozzo di Borgo en Abdel Yasmin Sellou, een straatjongen uit de banlieu's van Parijs. Philippe is een van de rijkste mannen van Frankrijk, eigenaar van het Champagne topmerk Moët en van Louis Vuitton. Hij kende een onbezorgde jeugd, trouwde zijn grote liefde. Na een fatale val met paraglyden brak hij zijn nek en raakte volledig verlamd, wordt voor honderd procent afhankelijk van anderen. Drie jaar na zijn ongeval bezwijkt zijn vrouw Beatrice, na vijftien jaar strijd aan kanker. De film raakt mensen. Toont twee mannen die hun kwetsbaarheid overwinnen door solidair te zijn en elkaar te steunen. In een maatschappij waar we ons diep van binnen heel kwetsbaar voelen. Deze film biedt troost. De film laat zien dat er een oplossing is: de ander. In een samenleving waar egoïsme voorop staat, red je het bij tegenslagen niet alleen. Door mensen in je omgeving te waarderen, voel je je beter. Philippe begreep als gehandicapte dat hij anderen nodig had. Door zijn handicap, in die ervaring van onderlinge afhankelijkheid, leerde Philippe dat geluk niet zit in het bevredigen van je persoonlijke behoeften. Het geluk zit in de anderen, in SAMEN. Het christelijk geloof herdenkt in deze periode de geboorte van Christus. Voor velen van ons een mogelijkheid om even afstand te nemen, samen te zijn met familie en vrienden. Even te reflecteren. Even te beseffen hoe prachtig het is dat we bijvoorbeeld in mijn eigen organisatie, Het Oogziekenhuis Rotterdam, met collega's uit ruim honderd culturen samen een ideale club vormen om die nieuwe verbindingen SAMEN aan te gaan. Ik wens nieuwe verbindingen toe en tegelijkertijd een inspirerend en liefdevol kerstfeest en een gelukkig en gezond 2013!