China

China staat wat invoer betreft voor het eerst in de top-vijf van belangrijkste handelspartners van Nederland, aldus het CBS. Ruim 6 procent van alle ingevoerde goederen kwam uit China.
Dat het continent Azië in opkomst is merk je ook aan o.a. de filmindustrie. De nieuwe film 'het huis van de vliegende dolken' is daar een voorbeeld van. Kwamen uit China vroeger vooral vechtfilms, nu zijn het juweeltjes van perfectie en vernieuwende filmregistratie. De film speelt in het China, van de 9de eeuw. Op weg naar de verovering van het hoofdkwartier van het "House of Flying Daggers" en tussen de opbloeiende liefde van Leo en Mei, een mooie blinde danseres, door is het genieten van prachtige plaatjes van de Chinese kunst en cultuur. Zelfs bij de lange aftiteling valt op hoe creatief Chinezen zijn met hun lettertekens. Slechts één keer zie ik ons schrift bij de afkorting DV, verder zijn alle namen inclusief high tech beroepen in Chinese tekens gevangen. China komt ook voor Het Oogziekenhuis dichterbij. Onze vrienden van Moorfields uit Londen beginnen een samenwerking met Sjanghai, een stad die van ons de titel grootste havenstad ter wereld heeft overgenomen. Alles wijst er dus op dat ook wij onze pijlen zullen richten op China. De ontwikkeling van ons internationale netwerk loopt tot nu toe gelijk op met die van VOC en de grote scheepvaart eeuwen geleden. Na samenwerking met oogziekenhuizen in de havensteden Londen, New York, Baltimore, Singapore en Melbourne kan een samenwerking met een oogziekenhuis in Sjanghai toch niet ontbreken? Eeuwenoude traditie in een innovatieve en culturele omgeving, daar kunnen de 'chinezen van Europa' nog veel van leren van de echte Chinezen! Nu nog even het Chinees schrift onder de knie krijgen!

Solden

De Sol-den is geen bijzondere dennensoort . Het is ook niet de verleden tijd van ‘met zich laten sollen’. Neen, het hing na 3 januari tegen alle winkeletalages in Vlaanderen. Solden wordt in België frequent gebruikt om koopjes aan te duiden, de periode waarin handelaars hun restanten tegen verminderde prijs verkopen. Uitverkoop dus.

Met het gebruik van de Nederlandse taal is wel iets geks aan de hand. Want we lezen op de etalages niet meer de woorden restanten, koopje(s), prijsverlaging, prijsvermindering, uitverkoop, opruiming, seizoenskoopjes of seizoensopruiming. Alleen het Engelse woord SALE wordt nog gebruikt.
Nu ben ik zelf helemaal geen groot kenner van het Nederlands. Zonder het spelling - en grammaticacontrole programma van ‘WORD’ zou ik vaak zondigen. Al vallen de rode slingertjes onder de woorden wel mee. Je zult me ook niet deel zien nemen aan Het Groot Dictee der Nederlandse Taal. Het gemiddelde van de fouten zou een nieuw record bereiken. Maar het valt me wel op dat het aantal Engelse termen toeneemt. Het gebruik van het woord SALE is geen uitzondering, maar wordt regel. Gestimuleerd door het gebruik van internet en IT terminologie.De schrijver Erik Vlaminck wees mij, tijdens de presentatie van zijn uitgave ‘Anastasia’ onlangs op nog een andere trend in Nederland. Terwijl we zo’n voorstander van de emancipatie lijken te zijn, ‘vermannelijken’ we de woorden steeds meer. De leraar Duits kon ons altijd pesten met die verschillende naamvallen, maar ook in het Nederlands kennen we vrouwelijke, mannelijke en onzijdige zelfstandige naamwoorden. In het Algemeen Beschaafd Nederlands is van de lidwoorden moeilijk de mannelijkheid of vrouwelijkheid af te leiden, maar nog wel in het dialect en bijvoorbeeld in het Vlaams. Dat valt o.a. Vlaamse schrijvers op als ze zinnen lezen als ‘De ….., hij is ….’, terwijl het zou moeten zijn “De …. , zij is…. “
Op internet kun je tegenwoordig alles vinden. Een slimme ‘Googeler ’ kan al vrij snel intelligent lijken. De verklaring voor dit Nederlandse gedrag zou wel eens kunnen zitten in onze hang om alles wat uit Amerika over komt waaien gelijk maar te gebruiken (zoals SALE). Daar in Amerika hebben ze voor schoolboeken de taalpolitie. Deze taalpolitie is eigenlijk een tot in het absurde doorgeschoten vorm van politieke correctheid. Je mag niks zeggen wat ook maar in de verste verte zou kunnen worden geïnterpreteerd als discriminerend, stigmatiserend, bevooroordeeld of ongevoelig. Woorden moeten in schoolboekjes vervangen worden, omdat ze bijvoorbeeld seksistisch zijn. De vermannelijking van het Nederlands taalgebruik kan wel eens zijn oorzaak vinden in het feit dat thans het vrouwelijke woord seksistisch, terwijl het mannelijke woord als sekseneutraal wordt gezien. Vroeger werd juist het gebruik van vrouwelijke woorden gepredikt, omdat de mannelijke woorden seksistisch waren.
Kortom , we maken er met zijn allen een rotzooitje van, niet alleen wat het taalgebruik betreft. Ook wat de tijdsperiode van de uitverkoop aangaat kunnen we van de ‘solden’ leren. In België begint die steevast de eerste werkdag na 1 januari. In Nederland begint die steeds vroeger. De nieuwe collecties hangen nauwelijks in de winkel of de uitverkoop begint al. Graaien, graaien en graaien. Het wachten is nu nog op het eerste ziekenhuis met een DBC in de uitverkoop!

Rotterdam in Zee

Frequente bezoekers van dit Kees-café weten dat ik iedere zaterdag- en zondagmorgen eventjes op en neer fiets naar België. Klinkt allemaal reuze indrukwekkend, maar ik ben binnen het uur uit en thuis. Mijn dagelijkse tochtje Breda – Oogziekenhuis duurt langer. Wel neem ik de tijd eventjes afstand te nemen van de beslommeringen in het ziekenhuis en geef extra aandacht aan een leeg hoofd of aan de schitterende natuur.

Een tijdje geleden had ik het geluk met een luchtballon over mijn huis en over mijn vertrouwde fietspad te varen. Een geweldige belevenis. Ad Haarhuis is al zo’n kleine 30 jaar ballonvaarder. Is diverse keren Nederlands kampioen geweest. Zijn ouderlijk huis stond tegenover het mijne. Zijn kleinere zusje (dat blijf je zeggen als grotere broer) studeerde zo’n twintig jaar geleden in Amsterdam en ik werkte toen in het AMC. Als ze thuis was geweest, reed ze met mijn auto mee terug naar dat grote Amsterdam. Goedkoop voor haar en ik kwam wat te weten over ballonvaren. Zelf had ik tot voor kort nooit in een ballonmandje gestaan.
Ad is natuurlijk niet voor niets Nederlands kampioen en stuurde zijn ballon precies over mijn huis, een knap stukje werk. En zo kwam ik precies over mijn fietspad richting het Vlaamse land. Het is een mooi stukje natuur.
Nu hebben ze onlangs ook een nieuw fietsbordje langs het pad geplaatst. De LP9b, niet zo bekend als de A16. Een doorgaande fietsverbinding tussen de ‘wereldsteden’ Breda-grens en Nieuweschans! De NAP-route.

Al 400 jaar is het NAP een waterhoogte ijkpunt om te meten hoe hoog andere punten liggen. Maar wat hebben beide plaatsen nou met NAP en waarom een extreem lange lengte van 445 km? De diagonaal door Nederland volgt globaal de NAP-lijn, het Normaal Amsterdams Peil. Het idee is de fietser mee te voeren op de grens van nat en droog Nederland, ofwel de droge-voetengrens. Wanneer Nederland niet zijn wereldberoemde waterkeringen en dijken zou hebben, dan peddelt de fietser langs een denkbeeldige kustlijn, zo is de gedachte. Soms denk ik langs de Noordzee te fietsen, maar dan krijgen we in Het Oogziekenhuis wel natte voeten!
Zou het op de LP9b net zo druk worden als op de A 16? Denk het niet. Als ik dan toch aan een ultra lange fietstocht denk, gaat die toch eerder naar het zuiden. Volgens de routeplanner is het 401 km van mijn huis naar de Avenue des Champs Elysees in Parijs. Dan rijd ik toch liever in zuidelijke richting, ben ik nog sneller in Parijs dan in Nieuweschans!
Voorlopig blijft het echter gewoon een fietspad langs de rivier de Mark, lekker stil genietend van de wisseling van de seizoenen. Na een halfuurtje keren bij de grenspaal, langzaam maar zeker een relikwie in een verenigd Europa. Zolang Breda nog niet aan zee ligt houden we in Rotterdam ook droge voeten.

Dag Meneer

Kan ik voortaan Kees tegen je zeggen? Al mijn collega's zeggen Kees tegen U, maar ik zeg al jaren netjes Meneer Sol. Bevestigend antwoordde ik op deze vraag van één van onze medewerksters. Ze vond het wel zo prettig het onderwerp eerst duidelijk te bespreken. Al die tijd had ze gewacht op mijn toestemming om me bij de voornaam te noemen. In de 60- en 70-er jaren, zo na de opstand in Parijs, moesten de standenverschillen worden opgeheven. Mij was één van de tien geboden goed aangeleerd: "eert Uw vader en Uw moeder". De "U" met een hoofdletter. Bij katholieken het 4e gebod en bij protestanten het 5e gebod. Voor mij is het heel voor de hand liggend om de "u-vorm" te gebruiken voor mijn vader en moeder. Vreselijk ouderwets natuurlijk, want kinderen gebruiken nu bijna altijd de voornamen om hun vader, moeder, tante en oom aan te spreken. Na zo'n 30 jaar heb ik nog altijd moeite om mijn schoonouders bij de voornaam te noemen. Laat staan om papa en mamma te zeggen tegen personen die mijn natuurlijke vader of moeder helemaal niet zijn! Via allerlei kwinkslagen probeer ik onder het gebruik van die voornamen uit te komen. Dat lukt me heel aardig, moet ik zeggen. E-mailen en chatten heeft een extra dimensie gegeven aan het tutoyeren. Dit flitsende medium legt de "je-vorm" als omgangsvorm bijna verplicht op. Je tutoyeert er vrolijk op los, zonder de persoon in kwestie ooit een keer gezien te hebben. Een intieme omgangsvorm terwijl je elkaar op straat zo maar voorbij kunt lopen. Toch verscheen tijdens het msn-en met mijn dochter in Leuven ineens de kreet "dag meneer" op het scherm. Ze zat op de lap top van haar Vlaamse "lief" te werken. Laten we zeggen dat ze het college anatomie aan het voorbereiden waren. De Vlaamse jongen presenteerde zich op MSN met "dag meneer". Ik moest gelijk aan mijn eigen schoonouders denken. In Vlaanderen zijn ze echter nog gewend om de "U en Gij "vorm aan te houden tot het moment waarop ik toestemming geef om Kees te zeggen. Eigenlijk vind ik het wel mooi dat gebruik van de "U vorm". Het toont toch aan dat de spreker respect heeft voor de ander. Met het verdwijnen van de "U vorm" lijkt dat ook verdwenen te zijn en dat is een verlies. Senioren en zwangere vrouwen krijgen daarom niet meer vanzelfsprekend een zitplaats aangeboden in bus en tram. Misschien toch maar weer de "U vorm " in ere herstellen voor het eerste contact. Dan krijgen we waarschijnlijk vanzelf de betere omgangsvormen terug. Mijn dochter leert ze vanzelfsprekend van haar "lief", zolang als het duurt…