Het spel is over

Het politieke landschap is flink omgeploegd, maar eigenlijk vooral voorafgaand aan de verkiezingen in mei. Ook de ziekenhuiswereld leek zich na de verkiezingen op de maken voor een cultuurwijziging. Het Noord Korea denken en handelen leek plaats te maken voor ondernemersschap. Minister Bomhoff durfde in ieder geval wel te zagen aan de stoelen van het gezondheidszorg estableshment. Maar de op teamleden schietende solist leek niet geschikt voor het ministerschap.
Als directie hebben we het voorrecht gehad met de kortstzittende vice-premier een uurtje of 3 te tafelen. Een grote rivier, een pontje, een groot oud hotel/restaurant 'belvedere', oude stelletjes aan tafeltjes met een mooi persje erop. Schoonhoven. Het ziet er puur Hollands uit en toch onwerkelijk. Wat mogen we verwachten? Een snelle hap of een uitgebreid diner? Het wordt het laatste. Het samenzijn wordt onderbroken door belletjes op de mobiel: de minister president wil de toespraak bij het overlijden van prins Claus nog even doornemen. Hoe krijgen we beweging in de sector lijkt de centrale vraag, men is wel onder de indruk van de vele innovatieven in ons ziekenhuis. Maar hoe krijgt de minister dat ook elders van de grond? De minister blijkt van toetjes te houden, ziet ook graag de anderen daarvan genieten. Wij nemen koffie. Na afloop praten we met de 2 andere ziekenhuisdirecteuren, met de lichtjes van de pont fonkelend over de rivier. Zouden we hier gezeten hebben als Claus niet was gestorven? We betwijfelen of de minister nog lang zal zitten. Terugrijdend door een Hollands landschap lijkt het op een toneelstuk 'De landspolitiek' , waar je midden in hebt gezeten. Alleen heb je het gevoel dat de hoofdrolspeler niet in dit stuk thuishoort. Politiek bedrijven blijkt net als toneelspelen een vak. Goedwillende amateurs gaan dan onderuit.
Helaas ligt de beweging nu weer voor een lange tijd stil, eerst verkiezingen in januari, wachten op de afronding van de fomatieperiode en het inwerken van de nieuwe minister.