Blind worden is na de dood, de grootste angst voor veel mensen. Jaren geleden liepen ziende mensen tijdens de expositie "Dialoog in het Donker" samen met een blinde begeleider in het pikkedonker door een nagebouwde straat. Ze hoorden ineens veel meer, ze roken meer en voelden meer. Hun zintuigen kregen ineens volop de ruimte, werden niet door beelden verstoord. Na de tocht tikte de blinde verder met zijn stok, de zienden achterlatend in verwondering, een ware belevenis.
Het Oogziekenhuis Rotterdam zet volledig in op Customer experience. We verdiepen ons in de klant die bang is om blind te worden. Op alle manieren staat angstreductie centraal. Valet parking om de angst weg te nemen om te laat te komen, uitgebreide voorlichting om vooraf te weten wat gaat gebeuren, de patient te verzoeken altijd een begeleider mee te nemen zodat kennis gedeeld wordt. Tot op het laatste contactmoment; de patient krijgt een sleutelhanger in de vorm van een oog mee na de operatie. Een sleutelhanger waar je mee gaat spelen en tegelijkertijd de communicatie over je beleving opstart met degene die dat opvalt.
De ontwikkeling van binnensteden baart veel gemeentebesturen grote zorgen. Hoe de leegstand te stoppen? De winkeliers zullen in moeten zetten op de ontwikkeling van de belevenis-economie. Shoppen moet een combinatie zijn van optimale beleving en dienstverlening tot aan huis. Maak het voor bezoekers uitdagend om uit hun huizen te komen, anderen te ontmoeten en maak het makkelijk om onderling contact te maken. Tegelijkertijd stimuleert de winkelier het prettig shoppen ( thuisbezorgen, passen en webshoppen) en het opdoen van allerlei belevenissen. Bevorder het lopen, want dan heb je ruimte om te beleven en je zintuigen optimaal te laten werken want een rijdende en fietsende consument is veel te veel bezig met verkeersindrukken te verwerken. Stimuleer een soepel contact tussen voetgangers. Beleven is ėėn, maar het delen van belevenissen, dat is het echte leven.
Aangepaste Column verscheen in blad Verkeerskunde (28 april 2014)
