Het is een professie van knippen én verbinden. Net als de
meeste van zijn vakgenoten is Laurenz, de kapper van mijn vrouw, een echte verbinder
van contacten en daarmee goed op de hoogte van hoe het gaat met zijn klanten. Over
zijn eigen levensverhaal met een toyboy, zwijgt hij. Na het winnen van een verhalenwedstrijd van de NRC,
durft hij het aan om een echt boek te gaan schrijven.
Zijn deze maand verschenen debuutroman “Verknipt” beschrijft hoe we in het verbinden met anderen worden teruggeworpen op onszelf. Laurenz is in alle eenzaamheid verlinkt, door een verknipte persoonlijkheid, zijn 30 jaar jongere toyboy. De eerste heftige erotische kennismaking in een café leidt uiteindelijk tot een korte heftige relatie met veel erotische hoogtepunten, maar nog meer angstaanjagende dieptepunten. Niemand in het café attendeert hem op de gevaarlijke keerzijde van deze jongen.
Kenmerkend voor een tijd waarin we veel houvast kwijtraken en op onszelf zijn teruggeworpen (Wende Snijders, nrc, 21-10-17). Het ontbreekt ons aan het houvast van ons sociale netwerk, de dwingende hint van je vrienden om het bij kijken naar die bloedmooie jongen te laten. In het zoeken naar verbondenheid is Laurenz teruggeworpen op zichzelf, maakt daardoor uiteindelijk wel een persoonlijke kanteling van kapper naar schrijver.
Zijn deze maand verschenen debuutroman “Verknipt” beschrijft hoe we in het verbinden met anderen worden teruggeworpen op onszelf. Laurenz is in alle eenzaamheid verlinkt, door een verknipte persoonlijkheid, zijn 30 jaar jongere toyboy. De eerste heftige erotische kennismaking in een café leidt uiteindelijk tot een korte heftige relatie met veel erotische hoogtepunten, maar nog meer angstaanjagende dieptepunten. Niemand in het café attendeert hem op de gevaarlijke keerzijde van deze jongen.
Kenmerkend voor een tijd waarin we veel houvast kwijtraken en op onszelf zijn teruggeworpen (Wende Snijders, nrc, 21-10-17). Het ontbreekt ons aan het houvast van ons sociale netwerk, de dwingende hint van je vrienden om het bij kijken naar die bloedmooie jongen te laten. In het zoeken naar verbondenheid is Laurenz teruggeworpen op zichzelf, maakt daardoor uiteindelijk wel een persoonlijke kanteling van kapper naar schrijver.
De technologische revolutie maakt ons welvarender, maar niet
altijd gelukkiger. De technologie linkt alles en iedereen, maar dat wil niet
zeggen dat alles ook geïntegreerd is. Het
internet blijft een opeenstapeling van onsamenhangende deeltjes.
Men geeft het idee dat we zelf, zonder het inschakelen van anderen, onze eigen boontjes kunnen doppen. Het googelen van een “recht toe recht aan” reis lijkt een eitje. Tot dat Ryanair die reis opsplitst in allerlei proces-stapjes, om er aparte prijskaartjes aan te hangen. Iedere onoplettendheid bij het boeken van die stoel-, wacht-, eet-, signaleer en weet ik al niet meer-opties kost je geld. Het boeken van een vlucht van 24 uur naar onze dochter in Auckland, met tussenstops, doet weer verlangen naar de revival van de verbindingsofficier. Het eigen reisbureau dat jouw wensen als klant kent en kan verbinden met de beste boekingsmogelijkheden. Zulke verbinders zijn de smeerolie in de maatschappij, het kostte wel wat, maar wat kun je daarmee veel narigheid voorkomen.
Men geeft het idee dat we zelf, zonder het inschakelen van anderen, onze eigen boontjes kunnen doppen. Het googelen van een “recht toe recht aan” reis lijkt een eitje. Tot dat Ryanair die reis opsplitst in allerlei proces-stapjes, om er aparte prijskaartjes aan te hangen. Iedere onoplettendheid bij het boeken van die stoel-, wacht-, eet-, signaleer en weet ik al niet meer-opties kost je geld. Het boeken van een vlucht van 24 uur naar onze dochter in Auckland, met tussenstops, doet weer verlangen naar de revival van de verbindingsofficier. Het eigen reisbureau dat jouw wensen als klant kent en kan verbinden met de beste boekingsmogelijkheden. Zulke verbinders zijn de smeerolie in de maatschappij, het kostte wel wat, maar wat kun je daarmee veel narigheid voorkomen.
Ter voorbereiding van een buurtproject ter versterking van
de sociale cohesie in de woonwijk van mijn jeugd gesproken met een
vijftiental welzijnswerkers en zorgprofessionals. Veel eenzaamheid is oplosbaar als je achter de voordeur komt van degenen die hun behoefte
aan hulp niet gelijk uiten maar die hulp wel dringend nodig hebben.
Vroeger wist je via de alom gekende verbindingsofficieren
van mijn wijkje, “Geert de groenteboer”, “Carla, de kapster” en “Cor de kapelaan”,
wie wat extra zorg kon gebruiken. De zorgprofessionals kunnen me anno 2017 geen
enkele “Geert, Carla of Cor” aanduiden. Door het ontbreken van deze verbinders,
is de maatschappij gaan schuren. Zij konden hun vak uitoefenen en tegelijk verbinden.
Sociale media linken ons meer dan ooit met elkaar, tegelijkertijd verlinken
ze ons. We trekken ons terug in onze eigen cocons en vrezen onderwijl het
face-to-face-contact met buren, kassamedewerkers en vrienden (Lynn Berger, de correspondent, 21-09-2017).
We missen de verbinders van vlees en bloed,
wegbezuinigd en door de markt naar de marge gedreven. Personen die ons in deze
verlinkte en verknipte maatschappij kunnen verbinden. Een professie van
verbinden ná het knippen.
-->
