Tweemaal per jaar zit studerend België massaal in de blok. Alle middelbare scholieren en studenten van de hogere opleidingen trekken zich weken terug om van vroeg tot laat te stampen voor de examens die zowel schriftelijk als mondeling worden afgenomen. Vooral die mondelinge toets door de hoogleraar maakt dat vele studentes er in hun kokerrokjes en witte blousjes, al dan niet met een extra knopje toevallig open, extra charmant uitzien. Presentatie is immers ook van belang om een goede indruk achter te laten.
Na de blok wordt massaal de huur van de kamers opgezegd en wordt verhuisd zo ook bij mijn oudste dochter. De verhuizing sluiten we af met een pilsje op een zonovergoten terras. De eerste burger van de stad Leuven, de heer Louis Toebback, ziet het die vrijdagavond vanaf het bordes van zijn zeer fraai middeleeuws gedecoreerde stadhuis allemaal eens rustig aan. Voor de Nederlandse tv-kijkers is Louis de Vlaamse politicus die de “ollander” wat wegwijs kan maken in de Vlaamse politiek door linkjes met de Hollandse politiek te leggen. Hij is “gekend” met de Hollandse politiek.
Even later discussiëren we met de makkelijk toegankelijke burgervader over Leuven, over zijn regelmatige optreden in de Hilversumse studio’s en de relatie tussen Leuven en Antwerpen. Binnen een mum van tijd ontspint zich een interessante gesprek vol met historische feiten en kolderieke wetenswaardigheden. Zelfs is hij niet te beroerd om de weg te wijzen naar het Italiaans restaurant. Buitenlandse politici zijn opgegroeid met het werven zieltjes , één voor één. Dat vereist presenteren en indruk achter laten.
In Rotterdam komt de plek van burgemeester Opstelten vrij. In pagina grote advertenties worden we opgeroepen te solliciteren. De noodzakelijke kwalificaties van de opvolger worden, net als bij andere functionarissen, sterk beïnvloed door de tekortkomingen van de huidige functionaris. De stad heeft behoefte aan een man van het volk, zo luidt het. In de rest van de wereld worden burgemeesters direct door de burgers gekozen, in Nederland weten we het zoals zo vaak beter. De gemeenteraad stelt een maatschappelijk geheel juist profiel op. Het lijkt allemaal heel transparant en democratisch. Uiteindelijk wordt in achterkamertjes en tenslotte in de ministerraad op basis van de partijverdeling tussen de grote steden uitgemaakt wie burgemeester wordt.