Een belevenis is het wel, een feestje bij vrienden thuis in een watertoren. Veel ronde ruimten met hoog boven je een lege bak, het vroegere waterreservoir. Een koninklijk bezit. Zo'n woning zou eigenlijk wel iets zijn voor Willem-Alexander, onze Waterprins, een watertoren als paleis. De toekomstige koning heeft wel een neus voor belangwekkende zaken die in het verschiet liggen. Overal ter wereld borrelen immers waterproblemen op. Zo probeert China na de zoveelste aardbeving met alle macht rivierbeddingen te maken om spontaan gevormde stuwmeren leeg te laten lopen.
We hebben in ons land niet alleen een waterprins maar ook vijfentwintig dijkgraven, iedere regio heeft dit soort water-adel. In tijden van dreigend overtollig water komen ze in actie. Als de dijken doorbreken hoeft het water maar 80 cm hoog te staan in je kamer en je krijgt geen raam of deur meer open, dodelijk opgesloten in je eigen nieuwe zwembad.
Helder zoet water is in veel werelddelen een schaarser goed dan olie, wat zelfs tot wateroorlogen leidt. Misschien wordt het zelfs zo schaars dat ieder Hollands huis naast de zonnecellen, straks een eigen waterreservoirtje krijgt, waardoor we allemaal Watersheiks in de polder worden, gelijk allemaal van adel.
De bezitters van zo'n watertoren zijn dan veruit de rijkste Watersheiks. Dit was vast niet het laatste feestje, want immers noblesse oblige.