zondag, januari 31, 2016

Bucket list met onbewuste levensjaren

Wat wil jij worden als je groot bent? Ieder kind op de basisschool kan die vraag direct beantwoorden.  De levensdoelen worden van jongs af aan al direct gekoppeld aan carrière doelen. Gepensioneerden schetsen terugkijkend op hun levensloop echter een totaal ander beeld. 
Twee pensionado’s sprak ik afzonderlijk en vrij open over hun levensloop en de essentie van het leven. Ze hadden beiden in hun werk een droompositie bereikt, de een in de bancaire sector, de ander in de medische wereld.  Materieel hadden ze alles bereikt waar starters  slechts van kunnen dromen, maar uiteindelijk kwam de essentie van het leven toch neer op het genot van en inzet voor het nageslacht. De binding met de geboortegrond en de normen en waarden zo vertrouwd uit de kinderjaren bleken toch van groot belang voor de verdere invulling van hun levensdoelen.

Menig bucket list staat vol met het opdoen van nieuwe ervaringen in het leven dat je nog te gaan hebt; het lopen van de marathon, bezoeken van wereldsteden en reizen om de wereld.  Waarom eigenlijk nieuwe ervaringen, zijn we ons wel bewust van onze eerdere ervaringen?  Is die herbeleving van het onbewuste niet veel essentiëler om meer van ons leven te maken?  Toegegeven van mijn kinderjaren weet ik me nog weinig te herinneren. Toch blijkt in die kinderjaren veel informatie onbewust te zijn opgeslagen, een ervaring die de rest van je leven kleurt. Die kinderjaren zijn niet makkelijk terug te halen, uit een periode waarin we nog niet iedere beweging met een foto en wat tekst opsloegen in sociale media.  Gelukkig leeft mijn moeder nog en beschikt ze over een gedetailleerd lange termijn geheugen.  Informatie die onbewust is opgeslagen en voor een belangrijk deel  het bewuste leven bepaald,  is op latere leeftijd toch bewust te maken bleek tijdens een lunch met mijn moeder van 93 jaar en een buurmeisje die elkaar voor het laatst zagen toen de kleine meid 4 jaar was. 

Het werd een lunch waarin onbewust ervaren eerste levensjaren, na 40 jaar heel bewust en concreet werden. De vraag “Wie was ik toen ik klein was ?”  bleek een soort bucket list met onbewuste levensjaren te openen met meer nieuwe levenservaringen tot gevolg dan de vraag “ Wat wil jij worden als je groot bent”.