Stilte

Luisteren en kijken naar stilte is geen gemakkelijke klus. In de film 'de grote stilte' van regisseur Philip Gröning , is het drie uur lang muisstil. Wij zijn films gewend waar beelden ons voorbij flitsen, ondersteunt met een doordringend geluid.

En dan is het ineens op een vrijdagavond stil in de bioscoop ............................................... ............... ..................... ................. .................. .................... ...................... drie uur lang.

De opnamen in het klooster van de Kartuizer Orde in de Franse Alpen registreren mannen die slechts één keer per week met elkaar praten en verder niet, complete onthaasting.

Luisteren naar stilte is vrij inspannend, de donkere beelden op je netvlies zorgen ervoor dat je al snel ligt te snurken als je niet oppast. Je voelt wel dat stilte ook veel kan geven. Stil zijn maakt je alert voor de essenties in een communicatie. Zo praten we vaak meer dan we luisteren terwijl een stiltemoment meer kan opleveren dan maar door ratelen. Alert stil zijn is niet makkelijk maar levert vaak meer op. Zoals even stil staan je eerder op een onbekende bestemming brengt dan blijven rennen. Wanneer gaan we de Time-out invoeren in onze onderlinge gesprekken?

Overgewicht

Mijn eerste ervaringen met lap tops dateren van een jaar of acht geleden. Nieuwsgierig liet ik me door de Dunnet medewerker adviseren. Versteld stond hij van mijn vraag; kun je ze achterop de fiets vervoeren? Nou...eh... je moet er niet mee sollen, was zijn antwoord. Toch wat onmogelijk voor iemand die Sol heet.

Laptops kunnen tegenwoordig veel meer. Ze zijn echter nog steeds onhandelbaar groot en zwaar, standaard voorzien van een draagtas. Laatst zorgde zo'n zwaar ding voor overgewicht bij het inchecken van mijn bagage.

Overgewicht neem ik ook 's ochtends vroeg waar wanneer leerlingen kilo's boeken zeulen naar school. Ze zijn helemaal voorbereid op het zeulen om later die laptop te kunnen dragen. Na de Eastpak is nu de schoudertas bij de jeugd populair. De laatste trend is deze schoudertas op de bagagedrager te laten rusten en de lange riem losjes over de schouder. Geen zware boeken meer op je rug en geen straaltjes zweet achter op je hippe shirt. De ouderwetse "Eastpakers" willen natuurlijk graag mee met deze trend, met hun riemen over hun ellebogen lukt het net, zijn ze toch nog een beetje trendy. Sturen gaat een stuk slechter, maar je moet wat risico's nemen in het leven.

Ook de oudjes willen graag meedoen met nieuwe gadgets. Zolang de laptop niet meedoet aan de pogingen om overgewicht kwijt te raken, blijf ik het liefst ' sollen ' met een klein, fijn en licht PDA-tje. Pas wanneer de laptops van Dell, Sony, Apple en Toshiba lichter worden meld ik me weer. Misschien een ideetje voor een nieuwe editie van de SBS- TV serie "Afvallers", iedere week strijden deze computerfamilies tegen gewone families wie procentueel de meeste kilo's verliest.

Kunst

De economie bloeit wereldwijd weer op. Krotten worden gesloopt en vervangen door hoogbouw, kantoren en shopping centra. Meer luxe. Ook de Nederlanders schaffen weer meer aan, al zijn dat andere spullen dan vroeger.

Naast IT draagt ook de kunst en cultuur bij aan een sterkere economie. Zo is het Witte de With Festival allang niet meer alleen een creatieve activiteit, het is een economische barometer van de stad. De Milanese kunstenaar Matteo Ciber gaat een stap verder. Kunst, modern design, is niet alleen schoonheid maar het moet bijdragen aan een hechtere samenleving. Hij brengt de alleenstaande dame met haar lekkere kookkunsten op een creatieve wijze in contact met de hardwerkende dertiger, geen tijd om te koken, die graag tegen een geringe vergoeding wil genieten van lekker eten. Beiden geholpen. Of een 'clean' metrostation omvormen tot een unieke verzamelplek van allerlei wijkactiviteiten. Naast praktische voordelen, een plek vol sociale cohesie, een plek waar je je graag mee wil identificeren. Zo bouwen we grote metropolen, maar hunkeren we allemaal naar de sfeer van het Dorp gezongen door cabaretier Wim Sonneveld. Het scheppen van die unieke eigenheid is een culturele uitdaging.

Communicatie

De afgelopen jaren is de wereld een flink stukje kleiner geworden. De mogelijkheden van internet zijn enorm en je vraagt je gelijk af hoe je dat vroeger deed. Lekker in de rij staan bij het postkantoor in het buitenland. Een telefoonverbinding regelen nadat je eerst een girobetaalkaart had ingeruild voor de plaatselijke muntsoort.

Inmiddels zijn we een paar jaartjes verder, komt geld overal uit de betaalautomaat en kun je overal internetten. Dit berichtje tik ik op een laptop op het vliegveld van Ho Chi Minh in Vietnam. In een van de spaarzame musea heb ik vanmiddag de oude radio's en stencilmachines gezien van het gestaalde partijkader. Communicatiemedia waren cruciaal voor het bewind om de macht van de Amerikanen te breken.

Duidelijk een land voor de omschakeling, soms faciliteiten, soms niet. Zo kon ik in het hotel MSN-en met mijn zoon, die op dat moment via zijn telefoon een SMS ontvangt over een brand vlakbij een pand van de familie. Mijn neef keek wel even vreemd op toen ik hem met mijn 06 vanuit Vietnam belde dat een pand in de fik stond en de brandweer onderweg was. Later las ik op internet dat het brandje snel onder controle was.

Inmiddels predikt de eerste minister van Vietnam de markteconomie en schakelt daar de Harvard universiteit voor in. De portier van het museum van de overwinning op Amerika vroeg ons te betalen in dollars, zijn zonnescherm was van Coca-Cola en hij keek uit op een Ford garage. Wellicht hebben communicatiemiddelen ook hun beperkingen en lijkt de kracht van het materialisme toch nog sterker. Een kwestie van slim communiceren met de klant.