woensdag, september 01, 2004

4-7-1-1- of 4711

De tijd vervliegt soms wel erg letterlijk. Ons lichaam bestaat voor het grootste deel uit water. Dagelijks gebruiken we er grote hoeveelheden van om ons schoon te wassen. En sommige watertjes laten ons lekker ruiken. Het lijkt zelfs vanzelfsprekend dat we altijd zuiver drinkbaar water uit de kraan krijgen. In de Biesbosch zijn voor Rotterdammers immense waterbekkens aangelegd. We staan 's ochtends onder de douche en vooral de dames onder ons willen dan nog wel eens een lekker geurtje ' opdoen'. Het lijkt wel of die parfummetjes het steeds langer volhouden, gedurende de dag. Toch heel bijzonder hoe die kleine hoeveelheid vocht in staat is om een paar uur lang de lucht om ons heen op een prettige wijze te vullen. Suskind heeft daar een heel mooi boek over geschreven, het parfum. Ook bij dit soort producten is sprake van mode. Al houden sommige geurtjes het wel heel lang vol. De geur is dan ook een bijzonder iets, we hebben er een feilloos geheugen voor. Laat iemand even ruiken aan een geur en gelijk komt de herinnering naar boven aan de lagere school, de dampende tent op de camping etc.. Ieder heeft zo zijn favoriete parfums of geurtjes die direct herkend worden. White linen en L'air du Temps zijn van die geurtjes die ik van verre herken. Niet alle watertjes hebben schijnbaar het eeuwige leven. Een van de eerste eau de toilettes kwam uit Keulen. Niet direct een plaats waar je een mondain publiek verwacht, maar heel veel vrouwen hebben met een extra vleugje Keuls water een man aan de haak geslagen. De herinnering daar aan vervliegt snel, kwam ik achter bij het verlaten van de gesloten afdeling geriatrie in een ziekenhuis. Mijn oom was met verschijnselen van Alzheimer daar opgenomen. Bij het verlaten van de afdeling fluisterde de jonge verpleegkundige de code van de toegangsdeur in mijn oor; 4,7,1,1,. Dat ruikt lekker, riep ik enthousiast. Ze keek me maar raar aan. De code zei haar duidelijk niets, voor haar was het een willekeurige cijfercombinatie. Keuls water was voor haar vervlogen tijd en voor mij? Even eraan ruiken en mijn oma komt weer tot leven.