Outlet

Ontwikkelingen in de mode hebben een voorspellende waarde voor wat ons in de toekomst te wachten staat. Kleuren en type stof, de lengte van de rok, de accentuering van de vrouwelijke vormen zijn allemaal signalen of het goed gaat met onze economie, het vertrouwen in de toekomst en zo meer. Mode laat ook zien waar talent toe kan leiden. Terwijl in de havenloodsen in Noord Antwerpen niets aan de buitenkant is te zien, is toch een mega event aan de gang, een outlet van Dries van Noten. Binnen verdringen zich vrouwen uit de high society om een goedkopere 'Van Noten' te scoren. Aan de kledingstukken hangen nog flinke prijskaartjes van honderden euro's. Toch staan er lange rijen bij de geimproviseerde kassa's. Niet zo vreemd want op het duurste winkelplekje ter wereld, fifth avenue NY, hangen slechts enkele kledingstukken te koop van Dries van Noten. Daar betaal je de toch zeer vette prijs van $ 3000,= voor een leuk rokje!
De mode in Antwerpen is booming. De studenten van de Antwerpse mode academie hebben er zelfs voor gezorgd dat Antwerpen nu de modestad van Europa is geworden. Ons kleine stukje Benelux heeft toch al een groot aantal succesvolle mode-ontwerpers in huis. Marlies Dekkers hing met haar afstudeerwerk - ook toen al lingeriecreaties - tussen werk van andere afstudeerders van de kunstacademie. Ze had wel een prijs voor de talentvolste student gekregen, maar ook ik kon toen niet bevroeden dat ze met haar eigen merk en winkels zou beginnen.
Een nog succesvollere carriere maken Viktor en Rolf, gewone jongens uit het Brabantse, door in de mode wereld van Parijs en Milaan.
Met creativiteit is dus veel mogelijk. Armoedige studenten ontwikkelen zich tot succescolle createurs, ook op economisch gebied. Niet voor niets zoeken gemeenten hun heil voor de economische voorspoed in de combinatie cultuur en economie. Na de commerciele dienstverlening lijkt nu de cultuur aan de beurt om ons economische voorspoed te brengen. Met de Witte de Withweg zo nabij hebben we hier een uitstekende uitgangspositie.

De betaalautomaat

Zelf ben ik nooit in een gevangenis opgesloten geweest. Mijn ervaring is beperkt tot het zingen tijdens kerstmis in de gevangenis. Als jong manneke viel het me wel op dat 'de drie van Breda' en de overige gevangenen zich heel gewoon gedroegen. Zelfs de collecte werd door een gevangene opgehaald, zonder dat iemand een graai in het mandje deed. Straffeloos fietsten we onlangs over een groot gevangeniscomplex van 600 ha in Merksplas. In de voormalige gevangeniskapel was een museum over vrijheidsberoving gehuisvest, open vanwege de dag van het erfgoed. Je leest en ziet daar van alles over afwijkend gedrag en vrijheidsberoving als straf. De hedendaagse computertechniek zorgt er niet alleen voor dat je nog moeilijk ontsnapt uit een gevangenis, je komt er ook steeds moeilijker in. Dat merkten we een tijdje geleden vanwege een incident met een betaalautomaat. Je loopt naar zo'n ding om geld uit de muur te trekken. De eerste versies van zo'n machine spuugden eerst het geld uit en daarna het pasje. Het kwam regelmatig voor dat men zijn pasje liet zitten, het geld was immers al getrokken. Nu komt bij iedere betaalautomaat eerst het pasje eruit en daarna pas het geld.
Veiligheidstechnisch zit de betaalautomaat ook vernuftig in elkaar. Zo vernuftig dat sociaal gewenst gedrag wordt afgedwongen. Iemand van ons gezin was wel erg dom bezig geweest. Enigszins versuft was het pasje uit de machine te getrokken zonder het geld eruit te halen! Bij de kassa van AH bleek er ineens geen geld meer in de portemonnee te zitten. Verdomd, het geld vergeten uit de muur te trekken. Wat nu, al het geld kwijt? Door een combinatie van diefstalpreventie en gewenst sociaal gedrag kwam alles toch nog op zijn pootjes terecht. Na enkele uren werden we gebeld door een meneer die het geld in de automaat had gevonden! Natuurlijk wilde hij graag het geld terug geven aan de eigenaar en had contact met de bank opgenomen. Hij werd wel in zijn goedheid gestimuleerd door een techniekje op de bankmachine, de beveiligingscamera. Na het eerste gevoel van een gelukkige vondst kreeg hij het Spaans benauwd van de gedachte dat zijn gezicht nu misschien weldra op de regionale tv te zien zou zijn. Die zenden wekelijks beelden uit van misdadigers die misbruik maken van gestolen pasjes. Die camera's op de bankmachine geven heel mooie plaatjes. Nee, we hoefden het geld niet te komen halen hij kwam het zo wel even brengen. Natuurlijk had deze man de door de minister-president zo gewenste normen en waarden. Met al die technologische hoogstandjes moet je nogal wat uit de kast halen om echt achter de tralies te belanden. Wat vroeger nog 'gevonden' heette valt nu onder de titel 'diefstal'. Na lang aandringen wilde de vinder toch wel zijn vindersloon aanvaarden, maar het geld moest hem wel tig-keer in de jas worden gestopt.

Richard Gere

Toen ik nog een jongetje met mooie blonde krullen was zong ik als sopraantje in een kerkkoor. Niet onverdienstelijk want ik mocht regelmatig een solopartij zingen. De dirigent vond de akoestiek van de kerk zo slecht dat hij met zijn koor verhuisde naar een andere kerk en ik ging andere dingen doen.
Tijdens de paaswake, de nachtmis met pasen, ben ik dit jaar naar die andere kerk gegaan. Het koor bestaat alleen uit jongens en mannen en zingt heel verdienstelijk. De inmiddels ruim 80 jarige dirigent zat voor me genietend wat zijn opvolger hem voorschotelde. Tijdens het Alleluia van Georg Friedrich Händel galmden de hoge tonen van de sopranen de kerk in. Ik hoorde mij zelf als jong sopraantje die prachtige geluiden weer voortbrengen, wat kan de menselijke stem toch een prachtig geluid voortbrengen. Ook al begreep ik vroeger geen snars van de Latijnse gezangen, het ritme van de woorden gleed al vanzelf uit je mond. Ruim een week daarvoor had ik de sopraan Ise Eerens ,een prachtige vrouw met de prachtige stem, een van de vele uitvoeringen van het Stabat Mater horen zingen, deze keer een uitvoering van Boccherini. Het stabat mater is een soort zuidelijk variant van de Matteus Passion in Naarden en beschrijft het leed van Maria bij de kruisdood van Christus. Deze uitvoering was in Oirschot en mede een initiatief van aannemer van de Linden. Nu ga ik zelden of nooit naar uitstapjes georganiseerd door zakenrelaties. Het weekend wil ik toch zoveel mogelijk in huiselijke kring doorbrengen, maar vanwege mijn koorverleden en de sfeer wilde ik toch gaan. Dineke, mijn vrouw, gaat bijna nooit mee naar zakelijke verplichtingen maar had al ingestemd mee te gaan. De zweepslag die ze net had opgelopen, maakte lopen bijna onmogelijk, maar die belemmering was nog wel te overwinnen. Een, voor veel vrouwen ernstigere reden bleek de gang naar Oirschot te blokkeren, op de televisie werd een film met Richard Gere uitgezonden!
Met tegenzin strompelde Dineke de kerk in , waar we een plekje vrij vooraan kregen recht tegenover de orkestleden. In het programmaboekje las ze over de altviolist, de Brit Roger Chase. Hij studeerde aan The Royal College of Music in Londen en werkt nu als professor op de Guildhall School in London. Ze viel bijna van haar stoel af toen de bewuste man verscheen en recht tegenover haar ging zitten. Hij bleek toch wel heel veel trekken te vertonen van de filmster die zij zo graag op de televisie had gezien! Zo werd het toch nog een hele mooie avond , prachtige stemmen en een aantrekkelijke uitstraling van de performers , voor ieder wat wils.