Kees gaat extreem

Het valt op dat de reclame- en televisie wereld het steeds meer zoekt in extremen. Extreem afslanken, extreme uitdagingen, extreme sex.... Kun je iets leren van extremen?Twee voorbeelden van publicaties die ik onlangs onder ogen kreeg.
De ene van Twan vd Kerkhof ging over leiderschap. Rederij Wilhelmsen verloor in één klap bij een vliegtuigongeluk de totale leiding. Na het drama overleefde het bedrijf niet alleen, maar wist zich ook te vernieuwen. Dat relativeert het belang van leiders. Leiders zijn niet zozeer belangrijk wat ze doen, maar vooral vanwege de wijze waarop zij anderen hun werk mogelijk maken. Mensen werken niet voor de baas, maar de baas werkt voor de mensen, zo stelt hij. Dan de andere extreme ervaring geuit door een jonge blonde links georienteerde manager, Duitslands strengste bazin Judith Mair. Die tapt uit een ander vaatje, gelet op de hoge internationle verkoopcijfers van haar boek zijn nogal wat mensen daarvan gecharmeerd. Enkele voorbeelden;Wie denkt dat werk alleen goed is als je er plezier aan beleeft, zit verkeerd. Collega's en chefs zijn geen vrienden. Prive gesprekken komen daarom opde laatste plaats. Chefs en collega's worden met 'u' aangesproken en de achternaam. Niemand is verplicht lollig, charmant of ondehoudend. Bij afspraken met de klant wordt verplicht werkkleding gedragen. iedereen moet zich aan de regels houden. Zo niet dan heeft dat consequenties.
Wat moet je nu met zulke extremen? Ach, het is net als met de modeshows van de grote vooraanstaande kledingmerken en couturiers. Zelden dat je op straat er iemand mee ziet lopen, maar de grote lijnen die zie je wel terug. Meneer Hiddema, mag ik u vragen welke mooie kleur mijn uniform krijgt?