Electronica

Pierre van Hooijdonk zit met zijn 36 jaar aan het eind van zijn voetbalcarrière, oftewel de "oude" collectie voetballers. Hij hoopt zich bij zijn nieuwe club Feyenoord toch in de kijker te spelen voor de WK voetbal. Bij de club op Zuid zit thans meer kwaliteit dan bij "zijn" clubje NAC. Zelfs wat "oudere" kwaliteit heeft jonge kwaliteit nodig om te scoren.

Met het WK voetbal in Duitsland voor de boeg, moeten we van de elektronica industrie met z'n allen massaal over op een flatscreen. Ook de toeschouwer moet investeren in kwaliteit. Liefst nog een High Definition TV. Hoe mooier het beeld, hoe mooier het voetbal, hoe verder we komen, des te meer nieuwe tv's Philips kan verkopen.

Bijna iedereen wil graag het laatste snufje hebben op elektronica gebied. Iedere koper weet dat de rekjes met aanbiedingen van de kledingwinkels volhangen met de "oude" collectie . Er moet immers ruimte komen voor de nieuwe collectie. Tijdens de uitverkoop wordt bijna geen dure kleding verkocht, ze zijn ook amper te vinden op de schaarse rekken.

Elektronica winkelketens, zoals Media Markt spelen het spelletje slimmer. In de paginagrote advertentie staan prijstrekkertjes waar je net als de kleding, gescoord tijdens de uitverkoop nog best mee voor de dag kunt komen. Eenmaal in de winkel zie je schappen vol met een net iets nieuwere versies, en letten we iets minder op de wat hogere prijs. De klant is gelukkig met de (duurdere) blinkende RVS biertender voor alle biermerken in plaats van het prijslokkertje waar alleen een Heineken vaatje in past. En Media Markt is nog gelukkiger. Zo gaat het ook met de nieuwste tv's.

Nu alleen hopen dat Nederland blijft winnen en de vrije trappen van Pierre er in vliegen. Of koopt Van Basten nooit kleding in de uitverkoop en gaat hij alleen voor de nieuwe collectie?

Scheiden

Een schilderij is een verstilde weergave van onze waarneming. De schilder schildert en wij als toeschouwers wordt de interpretatie gegund.

In zijn roman 'Nazomer' beschrijft Philippe Besson de personages op het beroemde schilderij Nighthawks van de Amerikaan Edward Hopper. De vrouw in het rood, de man vlak naast haar, een andere man verder op aan de bar en de barkeeper. Wij kijken via de grote etalageramen de bar binnen. De vrouw wacht volgens de schrijver op haar minnaar die vanavond gaat breken met zijn vrouw. De man ernaast blijkt haar ex van een paar jaar geleden te zijn die net met zijn huidige vrouw heeft gebroken. De barkeeper beschouwt en houdt zijn mond.

Het boek sluit goed aan bij de huidige trend in mijn omgeving. Veel relaties vallen, soms van 28 jaar, uit elkaar.

Wat dat betreft kan het schilderij van Hopper zich op diverse plekken hebben afgespeeld tijdens de afgelopen kerstdagen. Overal om mij heen bleek men met elkaar te willen breken. Een bericht in de krant wees ook al op een toename van het aantal echtscheidingen.

Zo nam een kennis na zijn scheiding het besluit een café te beginnen. Samen met zijn nieuwe vriendin was hij maanden aan het afbreken, timmeren en opbouwen. Het nieuwe café liep gelijk als een trein. Vooral veel ex-en die op zoek zijn naar een nieuwe partner. Afgelopen weekend was mijn kennis 'even' naar Aruba. Zijn vriendin stond achter de bar. Alweer ex , want een langdurige relatie zag hij toch niet zitten.

Waarom zo velen nu ineens op elkaar zijn uitgekeken is koffiedikkijkerij. Soms lijkt het gras bij de buren altijd wat groener. Lulkoek volgens onze groenteboer " als ge maar regelmatig blijft maaien, blijft het gras wel groen. Maar dan motte wel blijven maaien''.

Ook verstilde relaties hebben dus beweging nodig om levend en mooi te blijven.

Snelheid

Als het maar snel is, lijkt tegenwoordig vaak het motto. Bij de afsluiting van het jaar valt nog extra het hoge tempo op waarin alles verloopt. Redelijk vloeiend schrijf je het juiste jaartal op, zitten we alweer een cijfertje verder.

In die jachtige omgeving is een kort uitstapje naar 'de Eifel' een verademing. De snelweg er naar toe is voor snelheidsduivels een walhalla. Het aantal auto's doet denken aan de jaren zestig, dus 175 km op de snelheidsmeter kan makkelijk. Een sneeuwheuvel in de buurt, een 'gesundheitszentrum' in het dorp en een Aldi/ E- markt completeren de voorzieningen. In het 'grundlich' en 'sauber' ingerichte huisje, zonder die verdomde computer, is de snelheid ver te zoeken. Alles is nog net zo als een jaartje geleden. De sauna, het solarium en het bubbelbad hebben hun constante stroom van slechts enkele dorpsbewoners. Ofschoon er maar een paar ligstoelen zijn, is er altijd wel eentje vrij. Wat een verschil met de zomervakantie als in de eerste minuut na de zwembadopening de ' hooggeëerde' gasten met hun handdoeken snel alle ligstoelen inpikken voor de rest van de dag. Maar die tijd is nog ver weg. Lekker weggedoken in zo'n Duitse bank met dikke kussens leest een boek soepeltjes weg. De wereld lijkt even stil te staan.

Een wandeling door het besneeuwde landschap wordt alleen verstoord door een 'vliegend' hert op weg naar voedsel. De andere snelheid zit bij de afdalende skiërs op de Erbeskopf. Tussen al die snelle afdalers sta ik ineens oog in oog met een collega. Toch weer een rustgevende gedachte zo'n vertrouwd gezicht in een vreemde omgeving.