maandag, oktober 26, 2009

Brein

Het brein is een trendy item. In een volle zaal doceert een prof over onze hersenen. Een robotarm kan een bal vangen, zover zijn ze al. En van balletjes vangen word je vanzelf ook weer slimmer. De NRC meldde immers in haar wetenschapsbijlage dat na een weekje of zes jongleren, je al slimmer bent geworden. De witte stof noodzakelijk voor het transport van informatie in het brein is dan structureel uitgebreid. Denken en doen hangen meer met elkaar samen dan we eerder dachten.

Een lange vliegreis is een ideaal moment om je te verdiepen in een voor mij nieuw tijdschrift (Mind magazine, okt 2009). Dit keer is het menselijk brein onderwerp van aandacht. Naast e-learning blijkt er ook zo iets te bestaan als embodied learning, je leert sneller door de associatie van woord met het gevoel. Mannen tonen echter minder gevoelens dan vrouwen. Vrouwen besteden bijvoorbeeld 3 keer zoveel woorden aan gedachten en emoties dan mannen. De verklaring blijkt vrij simpel, er zit geen bruisend gevoelsleven in mannen. Mannen combineren daarom eerder taal met krachtsuitspattingen dan met hun gevoel. Doordat ze hun spieren gebruikten om betekenissen te onthouden, willen ze later nog steeds makkelijker dan vrouwen hun handen laten wapperen wanneer ze iets duidelijk willen maken.

Een populair blad met een wetenschappelijk sausje gaat natuurlijk wat verder dan een doorwrocht betoog van een echte wetenschapper. Vermaak en wetenschap groeien wel steeds meer naar elkaar toe. Met leuke performers probeert men steeds meer om congressen op te leuken, ze maken het ons brein makkelijker om informatie op te nemen. Nog even en de professors zijn zelf performers die een act combineren met een wetenschappelijke boodschap. Deze week was ook het eerste internationale lachcongres voor clowns. De symbiose is al op gang, het moet niet veel gekker worden in het wetenschappelijk brein.

dinsdag, oktober 20, 2009

SPUGEN

Een geldautomaat spuugt eerst je pasje uit en daarna het geld. Zou het andersom gaan dan zouden veel mensen hun pasje vergeten, gefixeerd als ze zijn op het geld. Mijn dochter vergat in de Albert Heyn bij de flappentap het geld mee te nemen, verstoord dat ze was tijdens het pinnen door een tussentijds spoedtelefoontje. Op weg naar de volgende bestemming kwam ze achter haar stommiteit, zie dan je geld maar eens terug te krijgen.

Toen de World Trade Center torens in New York nog fier overeind stonden had mijn vrouw haar eerste ervaring van een buitenlandse flappentap die zomaar je pincode wist en op een zonnige zondagmorgen op de zuidpunt van Manhattan zowaar dollars deed verschijnen. Met extra vertrouwen in de hedendaagse techniek namen we de supersnelle liften naar de bovenste verdieping. De WTC torens en het magnifieke uitzicht zijn na “nine-eleven” verdwenen, maar overal ter wereld kun je nu internetten, flappen tappen, pinnen en vind je dezelfde winkelketens als thuis.

Vers gebakken bruin brood, pepernoten, chocoladeletters, hutspot, vlees, kaas, en zelfs verse AH blanke vla; het is allemaal te krijgen in Curaçao. Een Albert Heyn winkel zoals alle anderen maar dan in Zuid Amerika, inclusief een aardige filiaalchef uit Twente, je waant je in één keer in Nederland. Alle versproducten via de lucht, al het andere spul vanuit het landelijke AH distributiepunt via de boot in twee weken naar de overkant. De evenaring van het gevoel van een Amerikaan die in China een Mc Donald binnenstapt.
Helaas voor mijn dochter loopt de flappentap niet via AH maar via de plaatselijke bank, die ingeslikte flappen pas wil teruggeven na een klachtenprocedure bij je eigen Nederlandse bank. Het is net echt roggelen. Flink spugen gaat wel lekker, maar het weer plots doorslikken van zo’n spuug is andere koek.

dinsdag, oktober 13, 2009

STOKEN

Regen, wind en een dicht wolkendek op de Friese wateren is voor de zeiler toch een lekker weertje. Zeker voor de schipper van een bijna 100 jaar oud zeilschip. Met vier bolle zeilen glijdt de boot door het water heen terwijl de eerste drankjes en hapjes reeds verschijnen. Drank hoort volgens overlevering bij deze traditionele wijze van verplaatsing over het water. Terwijl allerlei zeiltermen door de lucht vliegen warmen de Berenburgjes de innerlijke mens op. De zeiler geniet van de natuur en van de gestookte natuurproducten.

Stoken doen enthousiastelingen ook bij een andere oudere vorm van vervoer. Ketelbinkies zijn nog te vinden op schaarse plekjes waar ze samen met andere oudere jongens al lang vervlogen treintjes over smalspoor laten tuffen. Kleinere stoomtreintjes die op smalsporen in mijnen, op fabrieksterreinen en dwars door de duinen hun rookpluimen uitspuugden. De boel een beetje opporren kan een hele belevenis zijn. Zeker wanneer het kolen betreft die uiteindelijk in stoom omgezet moeten worden. Serieuze techneuten waar de liefde voor de techniek, het stoken, het lijkt te winnen van de liefde voor andere die natuurlijke stookresultaten, de drankjes.

Borrels kunnen ook flink stoken, ook in liefdesrelaties. De alcohol mag dan soms het eerste contact wat vergemakkelijken, op den duur kan flink alcoholverbruik de spanning tussen de partners goed opporren. Ook alcohol heeft de dubbel vergrijzing ontdekt als groeimarkt. Dan zie ik toch liever de oudjes in de ketel stoken, dan de producten van de ketel consumeren. Blijven ze tenminste wat makkelijker op koers.

dinsdag, oktober 06, 2009

ZWART GAT

Liefde op het eerste gezicht, een onverklaarbare gebeurtenis, maar o zo herkenbaar voor degene die het is overkomen. Het lijkt erop als of je energiebanen gelijk in balans zijn met die van de ander, een combinatie van weldadige rust en vlinders in de buik. Je voelt de energie, maar je ziet het niet. Anderen zien het zeker niet, terwijl het er volgens jou wel degelijk is.

Astronomen kwamen deze week naar buiten met de vondst van een nog onbekende kracht in het heelal, die alles te samen houdt. Donkere energie die de ontwikkeling van het heelal bepaalt en invloed heeft op de donkere materie en alle sterrenstelsels. De energie van het zwarte gat op ontelbare lichtjaren van ons vandaan blijkt uit een andere soort materie te bestaan dan eerst gedacht werd. Zwaartekracht lijkt niet de enige verklaring, de onbekende nieuwe kracht is als een onzichtbare hand van invloed op de donkere materie. Wellicht schuilt hierin de sleutel tot het begrijpen van de kosmos. Voorlopig kijken we in een zwart gat om iets niet te zien wat er wel is.

Stel wat vreemden (representanten) in een groep op, verdeel rollen, laat de probleem eigenaar toekijken en wacht op wat komen gaat. Uit de wijze waarop de representanten zich bewegen ten opzichte van elkaar en hun gevoelens en attitudes ten opzichte van elkaar uiten, dragen ze oplossingen aan voor langslepende familie problemen. In situaties waar de liefde allang weer van het toneel is verdwenen. Zo'n groepsopstelling gebeurt allemaal zonder dat de spelers de vraagstelling en de setting überhaupt kennen. Je ziet iets gebeuren wat er niet lijkt te kunnen zijn. Onverklaarbaar en toch zichtbaar. Zouden zwarte gaten, toch dichterbij zijn dan astronomen ons doen willen geloven?