dinsdag, oktober 13, 2009

STOKEN








Regen, wind en een dicht wolkendek op de Friese wateren is voor de zeiler toch een lekker weertje. Zeker voor de schipper van een bijna honderd jaar oud zeilschip. Met vier bolle zeilen glijdt het schip door het water, terwijl de eerste drankjes en hapjes reeds verschijnen. Drank hoort volgens overlevering bij deze traditionele wijze van verplaatsing over het water. Terwijl allerlei zeiltermen door de lucht vliegen warmen de Berenburgjes de innerlijke mens op. De zeiler geniet van de natuur én van de gestookte natuurproducten.

     Stoken doen enthousiastelingen ook bij een andere oudere vorm van vervoer. Ketelbinkies zijn nog te vinden op schaarse plekjes waar ze samen met andere oudere jongens al lang vervlogen treintjes over smalspoor laten tuffen. Kleinere stoomtreintjes die op smalsporen in mijnen, op fabrieksterreinen en dwars door de duinen hun rookpluimen uitspuugden. De boel een beetje opporren kan een hele belevenis zijn. Zeker wanneer het kolen betreft die uiteindelijk in stoom omgezet moeten worden. Serieuze techneuten waar de liefde voor de techniek, het stoken, het lijkt te winnen van de liefde voor de borrel.
     Borrels kunnen ook flink stoken, ook in liefdesrelaties. De alcohol mag dan soms het eerste contact wat vergemakkelijken, op den duur kan flink alcoholverbruik de spanning tussen de partners goed opporren. Ook alcohol heeft de dubbele vergrijzing ontdekt als groeimarkt. Dan zie ik toch liever de oudjes in de ketel stoken, dan de producten van de ketel consumeren. Blijven ze tenminste wat makkelijker op koers.