ZWART GAT

Liefde op het eerste gezicht, een onverklaarbare gebeurtenis, maar o zo herkenbaar voor degene die het is overkomen. Het voelt als een onzichtbare kracht die twee mensen direct verbindt, een ervaring die je niet kunt zien, maar wel intens kunt voelen. Het lijkt alsof er energiebanen in balans komen, een combinatie van weldadige rust en vlinders in de buik, die voor buitenstaanders onzichtbaar blijft, maar voor de betrokkenen overduidelijk aanwezig is.
     Deze metafoor past verrassend goed bij een recente vondst van astronomen: een nog onbekende kracht in het heelal, die alles tezamen houdt, donkere energie. Deze mysterieuze energie bepaalt de ontwikkeling van het heelal en heeft invloed op de donkere materie en alle sterrenstelsels. De energie van het zwarte gat op ontelbare lichtjaren van ons vandaan blijkt uit een ander soort materie te bestaan dan eerst gedacht werd. Zwaartekracht lijkt niet de enige verklaring, de onbekende nieuwe kracht is als een onzichtbare hand van invloed op de donkere materie. Wellicht schuilt hierin de sleutel tot het begrijpen van de kosmos. Voorlopig kijken we in een zwart gat om iets niet te zien wat er wel is.
     Stel wat vreemden (representanten) in een groep op, verdeel rollen, laat de probleem eigenaar toekijken en wacht op wat komen gaat. Uit de wijze waarop de representanten zich bewegen ten opzichte van elkaar en hun gevoelens en attitudes ten opzichte van elkaar uiten, dragen ze oplossingen aan voor langslepende familieproblemen. In situaties waar de liefde allang weer van het toneel is verdwenen. Zo'n groepsopstelling gebeurt allemaal zonder dat de spelers de vraagstelling en de setting überhaupt kennen. Of het nu gaat om liefde of het universum: soms is het belangrijker wat we voelen of vermoeden dan wat we kunnen zien.  Je ziet iets gebeuren wat er niet lijkt te kunnen zijn. Onverklaarbaar en toch zichtbaar. Zouden zwarte gaten, toch dichterbij zijn dan astronomen ons doen willen geloven?