De bas-sectie van het koor verzamelt al vroeg op deze mooie
lente zaterdag om hun zware klanken te oefenen. De dames met de hoge tonen
mogen dan wel vaak de melodielijn domineren, wij als mannen vormen met onze
lage stemmen voor een stabiele basis. Toch zingen we onze eigen partij, met
soms een ander ritme. Het vraagt veel oefenen om als sectie een eigen geluid te
laten horen en toch in harmonie te blijven met de andere secties. Zonder
oefening stort het hele bouwwerk met doffe dreunen in elkaar.
De stadsbeiaardier Paul Maassen nam maanden geleden al het
initiatief ons gezin Sol op deze zaterdagmiddag om 2 uur de door ons geschonken
nieuwste klok van de Bredase grote kerk te tonen. De nieuwe “Sol” klok is nu de
hoogste toon in deze kerktoren van de 16e eeuw. Al spelend op het uitgebreide carillon laat Paul ontelbare malen de hoogste toon over de stad galmen. De geschiedenis leert
dat de klok zal blijven hangen tot de kerktoren instort of een oorlog de
aanleiding vormt om de klok met de hoogste toon om te smelten tot een kanon met
doffe dreunen.
Onder op het kerkplein verzamelt op hetzelfde moment de
nationale en internationale pers om premier Mark Rutte op deze laatste zaterdag
voor de verkiezingen te zien flyeren en selfies te zien maken. De klank van de
hoogste Sol klok daalt vanuit de kerktoren onbewust neer op de stad. Later op
de dag zal de Nederlandse regering haar diplomatieke instrumentarium uitbreiden
en een ongebruikelijk hoge toon aanslaan tegen de Turkse regering. Zou de toon ‘s
middags al onbewust op het kerkplein gezet zijn? Nu maar hopen dat deze toon niet
tot een doffe dreun wordt omgesmolten.
