Licht

Midden in Afrika, in Mombassa te Kenya staat een vuurtoren. Niet als baken voor de zeevaart, maar als hoop voor slechtzienden. Het lichtbaken staat naast een moderne oogkliniek.

Copernicus leerde ons dat de wereld om de zon te draait. Daarvoor dachten we dat alles om de aarde draaide. Daarna werd het universum groter en groter. Eerst bleken we een onderdeel van een nog enigszins overzienbaar melkwegstelsel. Naar de nieuwste inzichten is het universum nog vele malen groter. De aarde is niet meer dan een rotsklompje in een sterrenstelsel, waar er nog miljarden andere van zijn. Tot zover lijkt onze levensvorm uniek in het heelal. Toch lijkt de unieke mens op weg om het leven op ons rotsklompje flink op te warmen, met desastreuze gevolgen. Als we zo doorgaan doven we ons eigen wereldlichtje. Oud vice president Al Gore wijst de wereldgemeenschap terecht op ons onverantwoord omgaan met onze hulpbronnen.

De Afrikaan leeft nog meer in en met de natuur dan de bewoners in de westerse landen. Met liefde voor de natuur en een duurzame leefwijze. De liefde van Afrika voor de natuur waarin wij leven, kan in deze tijd voor ons een lichtbaken zijn, een teken van hoop. Ik wens u in deze kersttijd veel verlichting toe.

Treffen we elkaar weer volgend jaar in dit Keescafe? Een fijne, veilige jaarwisseling 2007 toegewenst.

Kees

Ondeugd

Bekende televisie persoonlijkheden hebben het imago bijzonder te zijn, zeker de zeer charmante vrouwen.

Uitgeput na het zoveelste avondje doorwerken en een trein- en fietstocht door een kletsnatte avond hang ik met een opgewarmde prak voor de tv. Een verre van charmante Paul de Leeuw is omgeven door tien bekende mooie vrouwen, zoals Katja Schuurman, Sophie Hilbrand en Yvon Jaspers. Geheel volgens de Japanse tv gebruiken worden de dames zittend in tribune vorm gepresenteerd. De diva's kunnen hun toch al wat diep uitgesneden decolletés dan nog competitiever presenteren dan ze normaal al doen. De meiden geven zich ook figuurlijk wat meer bloot, klopt hun imago bij de Nederlandse mannen met de dagelijkse realiteit? De dames proberen elkaar af te troeven met varianten op het bekende cliché van het lieve ondeugende schoondochtertje, de een met nog meer ondeugendheid in haar bagage dan de ander.

Was het toeval dat de veruit meest serieuze van het stel haar stem was verloren? Of mag die link niet gelegd worden, nu zelfs de Erasmus universiteit in haar magazine prat gaat op de resultaten van haar studenten bij schoonheids wedstrijden. Diva's zijn niet meer per definitie domme blondjes.

Een collega meldde trots dat zijn neefje al een tijd verkering heeft met een van deze diva's. Niet alleen haar achternaam is doodnormaal, ook haar gedrag in huiselijke kring is verre van opvallend. Wel is het tegenwoordig een stuk drukker op de familiefeestjes. Ach het oog wil ook wat.

hersendruk

Zondagmiddag, terwijl half Nederland smachtend hoopt te pinnen in lange rijen voor de kassa, vierden we met de hele familie sinterklaas. De rijmen waren weer net op tijd af; boterletters, marsepein op tafel.
Op de avond van de Sint pakten we in ons eigen gezin nogmaals eens flink uit. Weer een groot aantal rijmen. Dit keer mocht ik zo'n 30 gedichten, maken. Een half uur voor aanvang, ontbreken nog z'n 7 rijmen. Vier minuten per rijm om te bedenken, typen, corrigeren, printen en bevestigen op het cadeau.

Het blijft verrassend hoe onze hersenen onder dit soort druk werken. Je zou denken dat creativiteit tijd en ruimte moet krijgen voor ontplooiing. Toch lijken de hersenen wat anders in elkaar te zitten. Veel training blijkt op zo'n moment doorslaggevend. Ook regelmatige lichamelijke beweging houdt, volgens neuro-wetenschappers, de hersenen scherp. Al onze lichaamsdelen zitten geordend op locaties in de hersenen, maar wat anders gelokaliseerd dan in de werkelijkheid. Zo zitten in onze hersenen de zenuwbanen van de voeten tegen die van de genitaliën aan. De zenuwbanen lopen iets in elkaar over. Achter een doodnormale voetmassage zit dus een ander genot. Clinton had met minder gevolgen ook zijn teen in Monica's mond kunnen stoppen.

Toch sturen onze hersenen ons goed aan. Het blijft mooier om te geven dan te ontvangen. Geen groter genot dan je eigen kinderen gelukkig te zien, ondanks de hersendruk.