Van kansloos achterin ineens als één van de eersten eindigen, daar moet je een doorbraak voor forceren. In mijn overvolle fietsenstalling vind ik alleen nog aan het eind van de gang een plekje. Gelukkig is ver achterin de donkere gang een sluisje, een doorbraakje, gemaakt waardoor je supersnel op het perron staat. De laatsten kunnen daarmee toch nog de eersten zijn.
Politicus Geert Wilders lukte zo’n doorbraak bij de verkiezingen voor het Europees parlement. Terwijl president Obama wereldwijd ontzag afdwingt met zijn stelling “ de westerse wereld is niet in oorlog met de Islam”, wordt een Nederlandse politicus met een diametraal tegenovergestelde mening bijna de grootste partij van het land. Je hebt gezaghebbende politici die het kiezersvolk als een richtinggevend leider door de complexiteit van het leven gidsen, de onderwijzers, en politici die stemmen vergaren door het onderbuikgevoel van het kiezersvolk te voeden, de populisten.
Uit veiligheidsoverwegingen wordt ’s avonds “het fietskelder-sluisje” gesloten. Daags voor de verkiezingen was het al laat bij het uitstappen van de trein. Eerst omlopen en dan een lange en donkere keldergang door. Ineens duikt daar een andere reiziger uit het niets op. Onzichtbaar in het donker. Bij de vorige Europese verkiezingen stond deze man nog in het volle licht van alle schijnwerpers toen hij uit het niets ineens met twee zetels, de proteststemmers op zijn hand kreeg. Nu verdwijnt hij onzichtbaar in de donkere nacht. Soms is het veiliger doorbraken tijdelijk te dichten, vaak slippen ze door gebrek aan richting vanzelf dicht.
