woensdag, maart 15, 2006

Passie

De olympische winterspelen in Turijn stonden in het teken van de slogan 'passion lives here'. De openings- en sluitingsceremonie getuigden daarvan. Passie is, samen met de daarbij behorende uitingsvormen, terug van weggeweest. De zeventiger jaren stonden er bol van. In Parijs zijn de studentenopstanden al voorzichtig aan het opbloeien, zelfs de Sorbonne is alweer bezet geweest.
Vorige week was ik uitgenodigd voor een discussiepanel met een grote groep architecten. Juist het ontbreken van passie bij de commerciele opdrachtgevers was typerend voor hun werk. De architect was de enige vaste factor in de steeds wisselende stroom van opdrachtgevers. De opdrachtgevers waren bijna enkel uit op een snelle carrière, constant aan het hoppen van de ene naar de andere job. Geen tijd om zich sterk te maken voor een bijzondere bouwkundige prestatie. De aandeelhouder eist immers rendement, die hebben alleen passie voor geld. Natuurlijk kan je niet zonder geld, maar de echte prestaties en creaties vereisen doorzettingsvermogen . Met een steeds wisselend team haal je geen topresultaat. Passie en continue training zijn een must, ook voor de gouden plak van Wüst.