Op de luchthaven heerst vanochtend chaos: zakenlui en vakantiegangers staan samen in één rij, doordat KLM iedereen- met of zonder boardingpass bij dezelfde balie laat inchecken. Spanningen lopen op. De beloofde korte wachttijd na thuis inchecken blijkt een illusie: de wachtrij is tweehonderd meter lang.
De wereld bereizen lijkt voor menigeen het summum van genot. Steeds weer nieuwe indrukken opdoen, nieuwe mensen ontmoeten, onbekende natuurgebieden ontdekken is het beeld wat daarbij hoort. De mensen krioelen in steeds grotere getale, tussen de volle werkweken door, over de aardkloot heen.
Eeuwen geleden gold nietsdoen als het toppunt van luxe. Werken was voor de domme en armen, als je het maar even kon veroorloven genoot je van rust en reflectie. De mens is van nature eigenlijk een lui wezen, niet zoveel ander gedrag dan de meeste dieren die de dag ook het liefst slapend en lui doorbrengen. Lekker thuis in de hangmat met een glaasje onder handbereik, i het ideale genot. Welke lui zijn niet graag lui?
