Door plotselinge uitval van elektriciteit blijkt ineens hoe afhankelijk we zijn geworden van computers. De wereld komt eigenlijk meteen tot stilstand. Je merkt het al een beetje als het computernetwerk op de werkplek ineens uitvalt. Terwijl een decennium geleden iedereen gewoon doorging met werken, verzamelt iedereen zich nu bij de koffieautomaat, als de elektra tenminste nog werkt.
De oudere generatie geniet graag van tranentrekkende televisie- programma’s zoals Broer zoekt vrouw en Spoorloos. Hebben ze nog verkering? Zien ze elkaar na de zoektocht nog? Allemaal vragen waarmee de kijkers na afloop van het programma naar de website van de omroep worden gelokt. Ouderen kunnen vaak niet internetten, laat staan dat ze een laptop hebben, dus zij zullen het antwoord op deze vragen nooit weten. De digitale wereld zorgt ervoor dat zij alvast kunnen wennen aan een tijd waarin ze door ouderdomsziekte niet meer in staat zijn om dingen op een rijtje te krijgen.
De nieuwste rage bij de iets zwaardere jeugd is de Wii spelcomputer als gezondheidscoach. In een virtuele wereld wordt er getennist, getafeltennist, stappen worden geteld en bewogen, om echte extra kilo’s af te vallen. Demente ouderen blijken massaal te vallen voor deze uitvinding. Eindelijk zijn de nieuwste technologieën zo eenvoudig in gebruik dat zelfs dementerenden ze kunnen begrijpen en bedienen. In plaats van de hele dag verdwaasd in een stoel te zitten, is het een dolle boel in de work-out van het verpleeghuis. Pas als de ‘virtual angel’ uitvalt door stroomgebrek, gaan we weer op de ouderwetse manier voor onze ouderen zorgen. Tot die tijd kunnen ze zelf hun langzame fysieke achteruitgang ‘opWii-en’ en tegelijkertijd wat kilo’s verliezen. Bij de verzorgers valt wat druk weg; daar val je soms ook echt van af.
