donderdag, november 15, 2007

Natuur

Je kunt jaren en jaren geïnformeerd worden via tv, boeken en kranten, het weegt vaak niet op tegen de eigen ervaring, als is het maar één minuut.

Landend op een verder leeg vliegveld Zanderij in Suriname zijn de indrukken gelijk anders dan je verwachting. Je eigen ogen vallen toch op andere zaken dan in de boekjes staat. Na 9 uur vliegen loop je in een tropenklimaat over typisch Nederlandse stoeptegels en langs een Heras hekwerk uit Oirschot. Gelijk al een gemoedelijke sfeer en zeer vriendelijke en vrolijke mensen die accentloos Randstad Nederlands spreken. Nederlandse dingen in de tropen maar geen Nederland, niet echt Zuid Amerikaans, meer Carabian sfeer met een typisch Surinaamse invulling.

Suriname, waarvan de helft van de inwoners in Paramaribo woont lijkt haast een Risk spel in levende lijve met 400.000 spelers. Een dorp en tegelijk een land, een speler op het wereldtoneel, wethouders zijn hier minister, de burgemeester is president.

Het wordt later duidelijk waarom zo vaak het oude ANWB wegwijzer bord op Zanderij wordt gefotografeerd, het is namelijk één van de weinige richtingborden. Op geen enkel ander kruispunt zie je welke route je moet nemen. Ieder kent en gaat zijn eigen weg. Met een tropisch tempo, vrolijk en met behoud van zijn eigen culturele achtergrond.


In het dorpje Groningen ervaar je de invloed van moeder aarde. Zuster Corry uit Het Nederlandse Waspik runt samen met de pater een kostschool. De school is afgebrand, de kinderen zijn vertrokken, de katholieke kerk is verlaten. Alles komt en gaat, lijkt het motto. Aan de rechter oever van de brede Saramacca rivier lagen vroeger de plantages, na 40 jaar is het weer geheel oerwoud. De natuur in de tropen staat grondontwikkeling toe, maar neemt ook weer terug, de natuur heeft de tijd. Jammer dat de mens daar te makkelijk omgaat in streken waar de natuur zo overweldigend is. Petflessen, blikjes en allerlei andere restanten van de consumptiemaatschap worden achteloos weggeworpen. Spullen die de natuur niet zo makkelijk verteerd.

Er gaat niets boven Groningen, is de reclame uiting van de Nederlandse provincie. In het Surinaamse Groningen gaat de natuur overduidelijk uiteindelijk boven de mens. In Suriname kun je optimaal van deze natuur genieten, al is dat mensenleven slechts minder dan een tel in de ervaring van moeder aarde.