We houden van winnen en erkenning. In de schijnwerpers staan wordt steeds belangrijker, lijkt het. Kinderen dromen niet meer van een echt stoer vak, maar van beroemd zijn.
De uitreiking van awards beperkt zich allang niet meer tot de filmindustrie. Iedere dag wint wel iemand een prijs. Bedrijven zetten hun medewerkers in het zonnetje. Het werkt nog ook, we vinden het immers allemaal lekker een keer openlijk over de bol geaaid te worden.
Niet winnen is niet leuk, vooral als je bijna een respectabele prijs te pakken hebt. Het afvalsysteem met genomineerden zit echter slim in elkaar: je kunt dan even van roem genieten, al is die tijdelijk. Dat geeft toch een beter gevoel dan gelijk afgewezen te worden. Zelfs Boer zoekt vrouw, laat alle kandidaten even stralen, ook de afvallers. De emotionele band tussen de potentiële vrouwen is vaak sterker dan die tussen boer en vrouw. Samen strijden lijkt meer te binden dan individueel stralen. Solidariteit wint het in dit geval van puur individualisme; een praktisch stemadvies in deze verkiezingstijd. Al blijft het altijd ongewis of de verkiezingsbeloften van politici net zo snel vervliegen als de liefde van de boer voor zijn vrouwen.