‘Carrière maken is uit’, kopt de krant. Twintigers zouden niet-materialistisch zijn en minder gericht op status. Het grote geld en de dikke lease bak zijn niet langer het doel. Althans, ze hebben de definitie 'basale voorwaarden' wat opgerekt. De hoogte van het salaris moet gewoon goed zijn, de verstrekte auto minimaal een Audi A4.
Met basaal gevonden zaken kun je echter niet de blits maken, maar dat is niet erg. Status ontlenen aan werk wordt minder belangrijk. Leuke collega's, autonomie en prettig leven tellen nu zwaarder. Niet vreemd, want veel grote werkgevers van vroeger zijn geheel verdwenen en fabrieken zijn gesloopt. Niets tastbaars is over van waar je als arbeider na al die jaren nog fier op kon zijn. Collega's, waarmee het lekker werken is, belangrijker vinden is dus niet zo gek gezien. Collega's zijn minder snel vergankelijk als het soort werk. En hoe zit het met de voorwaarden? Terwijl ik naar de trein ren stapt mijn collega in zijn Audi A4, ook al zo basaal, schijnt.
donderdag, november 30, 2006
CARRIÈRE
donderdag, november 23, 2006
GRACHTENGORDEL
De provincie wint van de Amsterdamse 'grachtengordel': PSV wint van AJAX, 'Boer zoekt vrouw' van 'Barend en van Dorp', en CDA, CU en SP van PvdA en VVD. Dat was één van de opmerkelijkste verkiezingsanalyses van een CDA-wetenschapper, voorafgaand aan de verkiezingen. Individualisme, materialisme, atheïsme leeft in de grote stad terwijl het platteland meer kiest voor solidariteit, duurzaamheid en christelijke waarden.
De analyse klopte. Kiezers kozen voor profilering, zowel links als rechts. Het CDA bleef de grootste, de Chisten-unie won sterk met een diepere, socialere invulling van de 'C'. De grote winnaar, de SP van Jan Marijnissen, is van oorsprong een partij van radicale katholieken uit Oss, nog linkser dan het oude KVP smaldeel 'de PPR', maar op tal van terreinen conservatiever. Jan schreeuwt het niet uit, maar heeft nog altijd warme gevoelens bij de tijd dat Jantje misdienaar was in de kerk. Hij voelt zich wel op zijn gemak te midden van de christelijke familie.
Op een receptie kwam ik een oud-PvdA minister tegen, die geanimeerd met een grachtengordel vriendin over vormgeving stond te praten. Ze had iets heel moois gezien, maar ongelogen waar; de initiatiefnemer was... een Limburger. Hoe was het mogelijk, zo'n provinciaal. Helaas voor de grachtengordel is de opkomst van de provincie een internationaal verschijnsel. Mocht de voorspelling van Al Gore over de stijging van de zeespiegel uitkomen, wordt het allemaal nog erger: dan moet de grachtengordel echt het land op. Welkom in het echte Oss!
donderdag, november 16, 2006
RETRO-LOOK
Na een kleine dertig jaar stond ik bij toeval weer in de gang van mijn studentenhuis. Toen ik langs het huis liep, betrok een jongen net zijn nieuwe kamer, 'mijn kamer'.
Het besef van die lang vervlogen studententijd drong een weekje eerder al door, in het nieuwe studentenkot van mijn dochter. De witte muren in haar luxe appartementje gaat ze bruin verven, helemaal retro-look. Staat leuk bij mijn oude bed, mijn Lundia stellingkasten en mijn bankstel, die ze allemaal van mijn zolder heeft meegesleept naar dit optrekje.
Toen ik in mijn studentenkamer trok, verfde ik de muren ook bruin. Wel een tintje donkerder dan de huidige retro-look. De oude leunstoelen van mijn oma pasten daar mooi bij.
Jonge mensen, nieuwe kansen, nieuwe generatie, uitdagingen en toch veel overeenkomsten. Zo gaat het overdragen van generatie op generatie in z'n werk. Ik ben al wel een stuk verder in het leven, dan toen ik voor het eerst de voordeur van het studentenhuis opendeed. Dat is toch even slikken.
donderdag, november 09, 2006
ROEM (1)
We houden van winnen en erkenning. In de schijnwerpers staan wordt steeds belangrijker, lijkt het. Kinderen dromen niet meer van een echt stoer vak, maar van beroemd zijn.
De uitreiking van awards beperkt zich allang niet meer tot de filmindustrie. Iedere dag wint wel iemand een prijs. Bedrijven zetten hun medewerkers in het zonnetje. Het werkt nog ook, we vinden het immers allemaal lekker een keer openlijk over de bol geaaid te worden.
Niet winnen is niet leuk, vooral als je bijna een respectabele prijs te pakken hebt. Het afvalsysteem met genomineerden zit echter slim in elkaar: je kunt dan even van roem genieten, al is die tijdelijk. Dat geeft toch een beter gevoel dan gelijk afgewezen te worden. Zelfs Boer zoekt vrouw, laat alle kandidaten even stralen, ook de afvallers. De emotionele band tussen de potentiële vrouwen is vaak sterker dan die tussen boer en vrouw. Samen strijden lijkt meer te binden dan individueel stralen. Solidariteit wint het in dit geval van puur individualisme; een praktisch stemadvies in deze verkiezingstijd. Al blijft het altijd ongewis of de verkiezingsbeloften van politici net zo snel vervliegen als de liefde van de boer voor zijn vrouwen.
donderdag, november 02, 2006
DOS
DOS is de voorloper van FC Utrecht, een naam die weinigen nog iets zegt. Moderne voetbalclubs nemen vaak de stadsnaam op in de clubnaam, meestal ingegeven om wat extra gemeentelijke subsidie binnen te halen.
Voetbalstadions compleet met antiterreur grachten beperken zich allang niet meer tot voetballen alleen. Doordeweeks is het FC Utrecht stadion één grote vergader locatie waar de meeste bezoekers de DOS-historie niet kennen. Dat is allemaal historisch gekeutel. Zij zijn gekomen voor duur betaalde moderne managementcursussen o.a. in de DOS- zaal.
De managementgoeroes verkondigen excellentie als ultiem doel, talent is niet doorslaggevend, gewoon heel veel oefenen. Toppers beginnen jong met een strak training schema. Continue leren en persoonlijke doelen stellen, dat brengt je naar de top in sport en bedrijfsleven.
In Utrecht op een simpel grasveld, omgeven met wat paaltjes en een draadje ertussen en zonder al die hedendaagse poeha, noemden ze dat vroeger gewoon DOS: Door Oefening Sterk.