De abdij van Le Thoronet, gebouwd tussen 1160 en 1230, is vanwege de eenvoud van de vormgeving, de extreme soberheid en de pure lijnen nog steeds een inspiratie voor architecten. Le Corbusier bewonderde de abdij vanwege de organische samenhang en economische efficiëntie van het ontwerp, en prees de combinatie van licht en schaduw die de architectuur een gevoel van rust en kracht gaf. De destijds toegepaste principes met hun nadruk op eenvoud, zelfvoorzienendheid en harmonie met de natuur, gebruikmakend van lokale materialen en duurzame landbouwpraktijken zijn bepalend voor het ecologisch bouwen van vandaag. De historie geeft richting aan moderne inzichten.
Als kleine jongen ging mijn eerste buitenlandse vakantiereis met mijn ouders, zo’n zestig jaar geleden, naar Noord-Italië. Ik had de hele reis op de Michelin-kaarten voorbereid, de steden op de route, geschatte aankomsttijden, inclusief een kaartje uit een boekje om dwars door Milaan te kunnen rijden. Ik moest afgelopen maand aan deze historische voorbereiding denken tijdens onze eerste buitenlandse laadpalenvakantie richting Zuid-Frankrijk. Ging het lukken om zonder problemen met onze volledig elektrische auto de trip over de “route du soleil” te beleven? In talloze krantenartikelen en e-mails van de ANWB, energie- en automobielbedrijven was de spanning al flink opgevoerd, door o.a. laadpasjes aan te bieden die op heel veel (dus niet op alle) palen werken. In plaats van alleen te varen op route-apps, hebben we de Michelinkaart erbij gepakt, de route uitgestippeld en om de 250 km een laadstation geselecteerd. Door onze historische reisplanning te combineren met het volgen van enkele basisregels*), bleek de overgang van tanken naar laden best mee te vallen.
Als ziekenhuisbestuurder was ik destijds o.a. gericht op het verbeteren van de patiënttevredenheid door zoveel mogelijk angst te reduceren bij patiënt en familie. De patiënten reageerden heel enthousiast op een palet van initiatieven zoals meer voorlichting, toepassing van kunst, design, geur, valet parking en intensieve patiëntbegeleiding. Bij de introductie van laadpalen lijkt bij de industrie niet de klanttevredenheid voorop te staan, maar winstgevendheid door de consumenten zoveel mogelijk angst aan te praten. De gebruikers kopen dan extra kabels, extra laadpasjes en betalen maandelijks contributie voor een iets goedkopere kwh-prijs. De moderne laadpalen-industrie kan nog veel leren van de eenvoud in vormgeving van de abdij zodat we straks gewoon de prijs zien vermeld op de paal en net als overal met onze betaalpas kunnen betalen. Met historische kennis en vooraf planning kom je toch vaak verder dan met moderne snufjes. Of zoals Roman Krznaric zegt "je moet terugkijken om vooruit te kunnen" (NRC, 13-9-2024)
*) onze laadpaalregeltjes:
Zorg ervoor dat je drie verschillende laadpasjes in de auto hebt liggen. Bij vertrek opladen tot 100% en op de snelweg telkens herladen na 250 km. Na tweeënhalf uur rijden kun je dan een halfuurtje snelladen bij ieder tankstation en meteen koffie drinken. Maak tijdens de kleinere vakantieritjes tussendoor, van iedere parkeergelegenheid gebruik om bij te laden, als die optie er is. De laadpalen op de parkings bij de grote buitenlandse supermarkten zijn veruit de goedkoopste en makkelijk te combineren met een halfuurtje winkelen. Zo blijf je vanzelf altijd boven de 20% minimale capaciteit en verdwijnt de laadpalenstress.
