Wat je van ver haalt smaakt vaak lekkerder en lijkt beter, of is dat een doorgeschoten vorm van exotisme? Verheerlijk je het vreemde, omdat je niet meer kritisch en objectief bent? Hoe dan ook, hier in een Aucklands restaurant aan het oceaan strand, is de smaak van de roasted cauliflower onovertroffen lekker. Nog nooit aten we zo'n smaakvolle bloemkool. Dankzij Google Maps belanden we daarna via het ene landweggetje na het andere bij Vivian falls. Van iedereen verlaten kijken we naar een prachtige waterval in een unieke lichtinval in een verder met veel groen omgeven dalletje. Geen twijfel mogelijk, de natuur is hier onmiskenbaar exotisch.
Ook op de zondagse farmers market in Clevedon lijkt ‘Wat je van ver haalt is lekker’ het motto. Het zijn niet alleen de lokale boeren die hun waar aan de man brengen. Etenswaren uit de hele wereld vinden gretig aftrek bij de multiculturele bevolking. Als we onze huizen wereldwijd inrichten met dezelfde IKEA spullen, waarom dan niet onze etensmix samenstellen uit de lekkerste wereldgerechten? Wel nog even met de boeren regelen dat we lokaal en duurzaam kweken, maar met smaken van overal.
Ook kennis van buiten waarderen we vaak hoger dan die van binnen. De onlangs overleden Clayton Christensen, invloedrijk managementdenker. zei op latere leeftijd: blijvend is alleen echte betrokkenheid bij het leven van anderen (NRC, 31 jan 2020). Dat raakt me, ik moest gelijk aan mijn onlangs overleden 97-jarige moeder denken. Een lieve vrouw, ooit coupeuse, ze presenteerde zich zeker niet als groot denker. Die kennis moest ik maar uit de studie, boeken en artikelen, dus van buiten halen. Een paar jaar geleden ontmoette een voormalig buurmeisje mijn moeder. Tot haar vierde was mijn moeder haar steun en toeverlaat geweest. Toen ze vroeg “Tante Bep wat is echt belangrijk in het leven?”, antwoordde ze: "Liefde en aandacht, echte aandacht". Soms is wijsheid dichterbij dan je denkt.
