GROOTVADERS

De liefde van onze dochter bracht ons naar een zowaar zonovergoten Dublin, waar we kennis maakte met de grootvader van haar Ierse vriend. Hoewel de Ieren flink geleden hebben onder de crisis, wapperde de Europese vlag trots op de gebouwen. De Guinness vloeide rijkelijk, het barleven draaide volop en de economie bloeide zichtbaar. De glimmende aardbeien van de veiling uit Hoogstraten vonden gretig aftrek in O’Connell Street in het hart van de Ierse Hoofdstad.

     Een paar dagen later mocht ik, tijdens de Nassaulezing in de Grote of OLV Kerk in Breda, de hand schudden van Jeroen Dijsselbloem, minister van financiën en voorzitter van de Eurogroep. In zijn pleidooi, onder de goedkeurende blik van zijn moeder, benadrukte hij het belang van het steeds maar weer aanpassen van je werk aan veranderende omstandigheden. Hij illustreerde dat met ‘de 7 magere jaren van zijn grootvader als pottenbakker in Bergen op Zoom. Het Europa van nu moet niet staan voor concentratie van macht in Brussel, maar draaien om de samenwerking tussen de lidstaten. Het “Europa van de vrede” van toen, wordt het “Europa van de banen” van nu; samenwerken om meer mensen te laten werken.

     Fietsend langs de aardbeienvelden ten zuiden van Breda, waren de Poolse landarbeiders flink aan het werk om de zomerkoninkjes op tijd naar de veiling van Hoogstraten te krijgen. Hun grootvaders waren de bevrijders van Breda, precies 70 jaar geleden begonnen met D-day in Normandië. Zij kregen via het Europa van werk, wij kregen van hun grootvaders de vrede. En de lokale boer? Die verkocht de eigen aardbeien ook in zijn winkeltje aan huis, samen met zijn vriendin uit.... Ierland. Samenwerken is mooi, maar samen liefhebben daar genieten al die grootvaders, kinderen en kleinkinderen toch het meest van, met of zonder aardbeien.