Afgelopen jaar stonden zowel kleurrijke als minder opvallende personen in de schijnwerpers, zoals Ramses Shaffy, Susan Boyle en Robert Enke. In deze eindejaarstijd, een periode van reflectie kunnen we veel van hen leren. We leven in een tijd waarin spiritualiteit en authenticiteit belangrijker worden; de kleur paars, symbool voor spiritualiteit, is niet voor niets in de mode. Er is behoefte aan puurheid en echtheid, aan het doorbreken van façades van glitter en glamour, ‘back to basic’.
In Nederland kunnen we, met dat vaak grijze weer, wel wat kleurrijke personen gebruiken. Ramses Shaffy, koos zijn eigen pad en bleef tot het einde toe zichzelf, geliefd bij velen. Altijd rebel gebleven, de regisseur van zijn eigen leven, vol optimisme en eigenzinnigheid.
Susan Boyle, grijzer dan de meest grijze muis wist met haar zuivere stem binnen twee seconden wereldwijd miljoenen te raken via Britain’s got's Talent. Ze bewees dat je door jezelf te zijn en je talent te tonen kunt stralen, ongeacht uiterlijk of achtergrond.
Robert Enke, doelman van Hannover 96, worstelde met angst en depressie en beroofde zichzelf van het leven. Zijn levensverhaal laat zien dat achter populariteit en succes ook eenzaamheid en wanhoop kan schuilgaan. De was angstig voor tegenslagen en angstig voor de openbaring over zijn angst. Door de openheid van zijn vrouw Teresa werd het taboe rond psychische problemen doorbroken. Wie zijn angst laat zien, raakt verlost van de druk om altijd maar te presteren, bleek ineens niet zwak, maar sterk.
De eigenschappen van Ramses Shaffy, Susan Boyle en Robert Enke komen tezamen in de hoofdpersoon van de film As it is in heaven van de regisseur Kay Pollak. Een film over een zieke dirigent Daniël Daréus, die gewone mensen leert hun eigen stem te vinden en zichzelf durven te zijn. De perfecte harmonie ontstaat pas als alle koorleden authentiek durven te zijn. De kerstperiode is voor velen van ons een mogelijkheid om even afstand te nemen, samen te zijn met familie en vrienden, te reflecteren en te beseffen dat het belangrijk is ruimte te maken voor verbinding. De authenticiteit herwaarderen, zijn wie je écht bent.
Besef echter dat één op de drie Nederlanders zich eenzaam voelt in wat heet een samenleving te zijn. Alleen is maar alleen, terwijl we zo graag de ruimte vinden om onszelf te zijn en onze gevoelens te tonen. Je thuis te voelen, in een stal of gewoon in onze eigen samenleving. Te worden wie we echt zijn.