Het centrum van Dallas is teleurstellend, de plek van waaruit president Kennedy werd doodgeschoten is de enige bezienswaardigheid. Hotels midden in de stad, omgeven door veel asfalt, de eerste de beste winkel is een ver rijden. Je voelt je eenzaam, ‘ieder voor zich, god voor ons allen’. “God bless America”.
In de vijfde klas van de basisschool veranderde mijn leven, ik werd volwassener en zou naar de laatste klas gaan. Extra emotioneel, want in dat schooljaar werd de charismatische president Kennedy neergeschoten in Dallas. Ik mocht van de meester in mijn eentje dagelijks (tijdens de les!), een verse ochtendkrant ophalen bij de kiosk in het centrum, een kwartier lopen verderop. Meester Kouwenberg las alle details voor aan een muisstille klas, we voelden ons één in het verdriet.
Afgelopen woensdag kwam de Metro met een extra bulletin, geheel gewijd aan de overwinning van Barack Obama. De avond daarvoor had hij de presidentsverkiezingen gewonnen en een overwinningstoespraak gehouden in het centrum van Chicago. Centraal in het park staat een groot gespiegeld gebouw. Niet alleen de mensen in het park, ook vele wereldburgers spiegelden zich aan deze charismatische man. De wereld voelde zich een moment één rond een man die de diepste menselijke gevoelens kan verwoorden.
De prachtige binnenstad van Chicago was voor even het centrum van de wereld, zoals een centrum dient te zijn, daar waar we in de openbare ruimte samen mens zijn. Dat gevoel waren we een lange tijd kwijt sinds Dallas, dat nieuws is wel een extra krantje waard.
