Charmant als zij is probeert Maria van der Hoeven, minister van Economische Zaken, ons land op te stoten in de vaart der volkeren. De kredietcrisis, de vergrijzing en de opkomende economieën in Azië vragen volgens haar om actie, we moeten langer gaan werken, neen zeggen de bonden het draait om flexibiliteit. Zit die flexibiliteit wel in onze Nederlandse genen? Dat valt te betwijfelen. Op het Filmfestival van Cannes kreeg de Mexicaanse Regisseur Reygadas de juryprijs voor zijn nieuwste film Stellet Licht. Hij portretteert een streng religieuze gemeenschap, de Mennonieten, nazaten van de Friese priester Menno Simons, levend rond 1540. Binnen deze hechte gemeenschap lijkt de tijd te hebben stilgestaan. Ze spreken daar in Mexico nog steeds een soort Nederlands en houden strikt vast aan eeuwenoude sobere tradities, keihard hardwerkend en sober.
Bianca deed zondag in St. Willibrord haar eerste communie. Een katholieke traditie, een stuk vrolijker dan bij de Mennonieten. Bianca mocht de jurk van haar dromen dragen, een prinsesje zijn. En veel cadeaus ontvangen zoals een fiets, horloge, laptop en Wii's. Haar foto’s zijn speciaal gemaakt in de Efteling, de hele familie krijgt na de mis een grootse maaltijd voorgeschoteld. Het mag wat kosten in deze afgesloten dorpsgemeenschap in Brabant. Dat doen ze al jaren, ook voor deze gemeenschap geldt dat er veel mag veranderen in deze wereld, deze katholieke familietraditie niet, een vanzelfsprekendheid voor de Willibrorders. Net zo vanzelfsprekend dat ze daar altijd keihard kunnen werken en fietsen.
Het lijkt erop dat de bonden het nog knap moeilijk gaan krijgen als ze de Nederlandse flexibiliteit gaan roemen. Of zijn deze hechte, minder flexibele en hardwerkende gemeenschappen juist de uitzonderingen die de regel bevestigen? Dan kan van der Hoeven het nog knap moeilijk gaan krijgen om ons aan de 40-urige werkweek te krijgen. Komende Mei-maand kan ze haar slag slaan, dat is haar maand. Mei- Maand = Mariamaand, dat is al eeuwen zo.
