In de ochtendspits is op station Voorburg een trein ontruimt. In de overvolle trein dreigden reizigers in ademnood te raken. Ook op de weg is het dagelijks geen pretje om in de file staan. Bedrijventerreinen aan de stadsranden, zoals in Capelle a/d Ijssel, lopen tussen vijf en zes uur vol met leaseauto’s die massaal naar huis vertrekken. Daarna staat men vaak nog een klein uur in file om het bedrijvenpark te verlaten, meestal voor een kort stukje asfalt.
Hoewel er veel over files wordt gemopperd, passen maar weinig mensen hun reisgedrag, zodat ze minder last hebben. Lang niet alle automobilisten ervaren de dagelijkse bumper aan bumper rijden als negatief; voor sommigen is het routine en zelf een moment van ontspanning van de gepijnigde hersenen. ‘Het aanschuiven', zoals Vlamingen het noemen, vereist weinig energie. Even 'chillen' in de file.
Treinreizigers waren jarenlang gewend aan vaste tijden en perrons met treinen in een eenzelfde samenstelling. Een vaste routine, die weinig extra energie kostte. Alleen een nieuw gezicht op het perron kon de emoties wel eens doen oplopen. Met de nieuwe dienstregeling gooit NS die voorspelbaarheid geheel over boord. Zelf zit ik 's ochtends in een ruimere luxere trein, in Zoetermeer is het echter proppen geblazen. NS lost het soms efficiënt op: ontruimen die overvolle treinen. Misschien een tip voor de verkeerspolitie: gewoon de snelweg ontruimen bij files. Een echte oplossing lijkt me het niet, maar minder CO₂- uitstoot betekent wel dat we met z'n allen wel langer kunnen blijven ademen.
