Heel toepasselijk in deze 'goede' week haalde ik mijn dochter op bij het ziekenhuis de Heilige Familie gelegen in de ‘anale driehoek’ Kontich, Aartselaar en Reet, ten zuiden van Antwerpen. Het is maar een kort ritje van drie kwartier, maar wel een wereld van verschil. Haar vier verstandskiezen werden daar onder volledige narcose door de kaakchirurg verwijderd, terwijl in ons landje meestal twee tegelijk onder lokale verdoving worden getrokken.
Niet alleen de methode van verwijderen ook de behandeling, is cultureel bepaald. Mijn eigen half-Zweedse tandarts heeft in haar Zweedse tijd geleerd conservatief te behandelen, terwijl de Hollandse collega's kronen bij de vleet plaatsen. De Zweden laten die kronen lekker in hun vlag zitten, terwijl Nederlanders hun mond vullen met veel meer kunstwerken dan andere Europeanen, misschien verklaart dat onze ‘grote bek’?
Je als natie uiten kunnen we zoveel slimmer aanpakken, er zijn immers meer wegen die naar Rome leiden.
Op 1e paasdag tonen we aan de wereld dat we het ook anders kunnen: op het Sint Pieterplein spreken we met bloemen, zonder woorden. En we worden daarvoor bedankt, als de nieuwe paus “dank u voor de bloemen” tenminste niet vergeet. Anders wordt het tijd voor een kruistocht naar de heilige familie om die erkenning van die Hollandse schoonheid af te dwingen.
