ROLAND GARROS

 De locatie: het Amsterdamse Bos op een mooie, zonnige tweede pinksterdag. Je trekt er met de familie op uit omdat een van de kinderen deelneemt aan een landelijke hockeycompetitie voor C-meisjes. Lekker in de zon op de tribune. Pilsje en leuke ouders in de buurt. Zonder dat je op het veld hoeft te kijken, zie je al aan de haardracht van de meisjes welke sport er gespeeld wordt. Op de achtergrond zie je nog een groot, groen vlak met witte uniformen - cricket dus. Een spelletje dat in Nederland toch alleen door een select gezelschap wordt gespeeld.

     Leuk zo'n toernooi, maar wat als de afstand veel te groot is? Ja, dan had je vroeger gewoon pech. Hopen dat het op de tv wordt uitgezonden en dat je op tijd achter de buis zit. Anno 2004 gaat dat anders. Het is eerste pinksterdag en Nederland krijgt extra regen van boven. In Parijs is het droog en kan een leuk tennistoernooi, Roland Garros, worden afgewerkt. Je dochter houdt van tennis, alleen zit die dochter in Nieuw-Zeeland! Internet biedt uitkomst. Je sluit een webcam aan op je computer en gaat via MSN chatten met je dochter in Nieuw-Zeeland. De eigen beeldbuis is afgestemd op Roland Garros. De webcam richten op de tv, en zie daar; dochter kijkt via een pc in een hostel in Auckland Nieuw Zeeland, via MSN, via onze eigen tv-buis naar een tenniswedstrijd in Parijs. Via de website van Roland Garros houdt ze de standen op de andere velden bij en chat tegelijkertijd met andere vriendinnen.
     Allemaal mooie techniek, denk ik de volgende dag terwijl ik langs de kant sta bij het hockeytoernooi. Wat die Kees niet allemaal kan met internet! En toch is het langs de kant leuker. Er gaat toch niets boven de sfeer en emotie langs de lijn. De digitale wereld geeft veel, maar de emotie en het gevoel van de aai over de bol van je dochter… ja, dan blijven computers en tv's toch gewoon koele apparaten.