DE BLOK

Twee keer per jaar zit studerend België massaal in de blok: middelbare scholieren en studenten hoger onderwijs trekken zich weken terug om van vroeg tot laat te stampen voor hun schriftelijke en mondelinge examens. Vooral die mondelinge toets door de hoogleraar maakt dat vele studentes er in hun kokerrokjes en witte bloesjes, er extra charmant uitzien. Presentatie is immers ook belangrijk. Na de blok wordt massaal de huur van de kamers opgezegd en wordt verhuisd. De verhuizing van mijn oudste dochter sluiten we af met een pilsje op een zonovergoten terras. De eerste burger van de stad Leuven, de heer Louis Toebback, ziet het vanaf het bordes van zijn zeer fraai middeleeuws gedecoreerde stadhuis allemaal eens rustig aan. Voor de Nederlandse tv-kijkers is Louis de Vlaamse politicus die de ‘ollander’ wegwijs maakt in de Vlaamse politiek. Even later discussiëren we met hem over Leuven, zijn optredens in de Hilversumse studio’s en de relatie tussen Leuven en Antwerpen. Al snel ontspint zich een interessant gesprek vol met historische feiten en kolderieke wetenswaardigheden. Zelfs is hij niet te beroerd om de weg te wijzen naar een Italiaans restaurant. Buitenlandse politici zijn gewend om zieltjes te werven, één voor één, dat vereist presenteren en indruk achterlaten.
     In Rotterdam komt de plek van burgemeester Opstelten vrij. In paginagrote advertenties worden mensen opgeroepen te solliciteren. De kwalificaties worden sterk beïnvloed door de tekortkomingen van de huidige functionaris: de stad heeft behoefte aan een man van het volk. In de rest van de wereld worden burgemeesters direct door de burgers gekozen, in Nederland weten we het zoals zo vaak beter. De gemeenteraad stelt een maatschappelijk geheel juist profiel op. Het lijkt allemaal heel transparant en democratisch. Uiteindelijk wordt in achterkamertjes en tenslotte in de ministerraad op basis van de partijverdeling tussen de grote steden uitgemaakt wie burgemeester wordt. Zullen we de eerste burger straks al keuvelend aantreffen op de Coolsingel? Weinig kans want Nederlandse politici lijken geblokkeerd als ze zich onder het volk begeven. Presenteren aan en onder het volk moet je leren door het te ervaren. De nieuwe eerste burger van Rotterdam zal nog stevig moeten blokken om te ‘ontblokken’.

EUROPA

Mooier kon Guus Hiddink het voor de Nederlanders niet maken, het verlies van Nederland tegen Rusland. De Russen hadden eerder dit jaar ook al succes op het Eurovisiesongfestival, ‘And finally Russia twelve point, La Russie douze points’. Al jaren lukt het Nederland niet meer door te dringen tot de halve finales en finales van de EK’s en Eurovisie Songfestival. Het liedjesfeest is de jaarlijkse graadmeter voor de politieke ontwikkelingen in Europa. Nederland speelde in de beginjaren een grote rol. Corry Brokken zong Nederland in 1957 met ‘Net als toen’ naar de eerste positie, terwijl ze weken daarvoor nog kousenverkoopster was in een Bredaas warenhuis. Ten tijde van de Koude Oorlog won Nederland viermaal (1957, 1959, 1969, 1975). Daar bleef het bij. Sinds de val van de muur maken steeds meer landen weer deel uit van Europa, vooral landen uit Oost-Europa. Vooral de nieuwe landen bereiken de finale. De slechte resultaten op het Europees Songfestival worden vooral toegeschreven aan het nationalistisch stemgedrag van de ‘nieuwe’ deelnemers, daarvan kan bij de EK’s geen sprake zijn. Toch staan Turkije en Rusland in de finale.

     Dat Nederland geen hoofdrol meer speelt op het Europees Songfestival, noch in de politieke arena, komt niet door het nationalistisch stemgedrag. De macht in Europa verschuift terug naar het historische machtscentrum. Het Europa van nu is weer bijna het Europa van de 18^e en 19^e eeuw. Het zwaartepunt lag toen in het Midden- en Oost- Europa. Daar lijkt het weer terug te keren en Nederland komt in de periferie te liggen. Songfestivals en EK’s zijn indicaties voor de wijzigende politieke verhoudingen. Hoopvol is dat Brussel de hoofdstad van Europa is en blijft. In de 19^e eeuw was Brussel onder koning Willem I de hoofdstad van Het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden. Het huidige Nederland en België vormden één staat. Was de gezamenlijke organisatie van de Euro 2000 wat dat betreft een voorbode voor een politieke ontwikkeling?

     We krijgen misschien geen twaalf punten meer, maar we zitten wel vaker op of dicht bij de plek waar de punten verdeeld worden. Guus Hiddink is trainer/coach van Rusland, zo kan een Nederlander de punten in ieder geval verzilveren in harde valuta. Grote kans dat de Nederlandse fiscus daar ook nog iets van ziet, want Hiddink kan misschien wel makkelijk winnen van Nederland, leuker zal de fiscus het niet voor hem maken.

WATER ADEL

Een belevenis is het wel, een feestje bij vrienden thuis in een watertoren. Veel ronde ruimten met hoog boven je een lege bak, het vroegere waterreservoir. Een koninklijk bezit. Zo'n woning zou eigenlijk wel iets zijn voor Willem-Alexander, onze Waterprins, een watertoren als paleis. De toekomstige koning heeft wel een neus voor belangwekkende zaken die in het verschiet liggen. Overal ter wereld borrelen immers waterproblemen op. Zo probeert China na de zoveelste aardbeving met alle macht rivierbeddingen te maken om spontaan gevormde stuwmeren leeg te laten lopen.
     We hebben in ons land niet alleen een waterprins maar ook vijfentwintig dijkgraven, iedere regio heeft dit soort water-adel. In tijden van dreigend overtollig water komen ze in actie. Als de dijken doorbreken hoeft het water maar 80 cm hoog te staan in je kamer en je krijgt geen raam of deur meer open, dodelijk opgesloten in je eigen nieuwe zwembad.
     Helder zoet water is in veel werelddelen een schaarser goed dan olie, wat zelfs tot wateroorlogen leidt. Misschien wordt het zelfs zo schaars dat ieder Hollands huis naast de zonnecellen, straks een eigen waterreservoirtje krijgt, waardoor we allemaal Watersheiks in de polder worden, gelijk allemaal van adel.
De bezitters van zo'n watertoren zijn dan veruit de rijkste Watersheiks. Dit was vast niet het laatste feestje, want immers noblesse oblige.

BENZINE

Olie bijvullen bij de pomp is geen pretje meer. De olieprijs stijgt tot recordhoogte, de winsten van de olieboeren schieten de lucht in. Slecht voor de bloeddruk van autorijders die zich daar vreselijk druk over maken. Toch blijven we tanken. Wel krijgen we op het tankstation meer ruimte tussen de pompen, want die wanstaltige SUV bakken zijn helemaal uit de mode. Dat slurpgedrag kan zelfs de nieuwe rijke niet meer betalen. Je kunt benzine sparen door zonder omwegen direct van A naar B te gaan. Dat geldt vreemd genoeg niet voor de luchtvaart, die maken continue te veel kilometers. Vliegtuigen moeten vaste routes volgen wat zo’n 10 % extra kerosine kost, daar kan heel Nederland acht maanden van autorijden. Door nationale regels vliegen toestellen omwegen; de EU zou zieltjes kunnen winnen door de automobilist wat gratis benzine te schenken als ze erin slagen de vliegtuigen kortere banen te laten afleggen.

     Onze pomphouder heeft de bui van stijgende brandstofprijzen al jaren geleden zien aankomen. Brandstofverstrekking is allang zijn hoofdtaak niet meer. Het is een volledig winkelcentrum geworden met verse broodjes ook op zondag, een lange Wok a Go-Go counter plus een volledig gesorteerde supermarkt. Inmiddels doet ons tankstation ook dienst als geneesmiddel distributiepunt. Zo snel de olieprijs stijgt, zo hard daalt immers de prijs van de pil. Dalende prijzen vereist een groter marktaandeel om je omzet te behouden dus beconcurreert de apotheker zijn collega’s via de pomp. Olie en cholesterolverlagers in één service pakketje. Kan de hartpomp wat tot rust komen bij de drukke benzinepomp.
Texaco-tankstation 'Nard Thijs' in het Brabantse Bakel pakt het wat heftiger aan, zij verkopen sinds een tijdje vibrators, kinky handboeien, condooms en andere seksspeeltjes aan de pomp. Daar zit tenminste voldoende marge op. Eenmaal in de smeer, altijd in de smeer.