Emotionele herinneringen sla je op en koester je in je geheugen, ruimte genoeg in je hersenpan. Er blijft altijd overtollige huisraad met soms emotionele en soms economische waarde over als ouders verhuizen naar een kleinere flat. Spullen waar jarenlang niet naar omgekeken is, gooi je toch niet zomaar weg. Ons huis heeft geen kelder, geen garage en veel schuine muren, dus weinig kasten. Dat is lastig, zeker met kinderen. Maar bij een zo'n ontruiming is dit nadeel juist een voordeel, het past er bij ons gewoon niet in. Met een gevoel van opluchting dumpen we de spullen bij de tweede handshandel, de rest verdwijnt in de containers op het grofvuilpark. Het is aanschuiven bij deze ‘kathedraal’ van onze wegwerpmaatschappij. Hoe meer we hebben, hoe vluchtiger we er gebruik van maken.
Op de kabel zitten inmiddels ruim 40 tv-zenders. Ook hier geldt hoe meer, hoe vluchtiger, hoe minder ik kijk. Gelukkig kan het ook anders, zoals bij het tv-programma Zomergasten. In plaats van één enkele kreet of act zien we één gast de hele avond in beeld. We leren zowaar iemand echt kennen en steken er wat van op. Zomergast Rinnooy Kan, trakteerde ons o.a. op de wetenschapper Steiner, die zich afvroeg waarom de barbaarse oorlogen WO I en II konden plaatsvinden in beschaafd Europa. Rationaliteit en intelligentie zijn geen garantie ter voorkoming van barbarisme; dictators handelen soms irrationeel, de intelligentsia accepteert soms gelaten.
Beschaving is maar een dun laagje, zonder opbergruimte. Iets om te koesteren in deze wegwerpmaatschappij.
