Zonnetje, 23 graden en een middeleeuwse Belgische entourage, het ideale moment om met collega's op een terrasje te zitten. Zo'n zomerse juni maand is een totaal andere beleving dan december, wanneer het jaar wordt afgesloten en er ruimte is voor grote bespiegelingen. In juni staan de verwikkelingen in het gezin centraal, het is immers afronding van het schooljaar. Gaan ze over? Slagen of zakken ze? Gaan ze überhaupt verder met hun studie?
Eén van mijn dochters doet eindexamen HAVO, het slot van een schooljaar dat in de verste verte geen 365 dagen heeft geduurd. Het examen staat bij haar niet bovenaan, eerst komen haar bijbaantje, vriendje, uitgaan, chatten en mobieltje. De studie komt misschien pas op plaats zes, nog niet eens laag als ik andere ouders moet geloven. Ze kreeg voor haar werkstuk sowieso al een voldoende, omdat haar groepje als enige het verslag op tijd inleverde!
Je al te druk maken over de vorderingen van je kids heeft weinig zin. Het beste is ze gewoon hun gang te laten gaan en hopen dat het goed gaat, af en toe een luisterend oor te bieden en genieten als je met één van je dochters samen met je collega’s op zo'n terrasje zit. “Wat een fijne studentenstad hè pap? Ik blijf hier toch maar studeren”. Het glimlachje op mijn gezicht valt collega’s met kinderen gelijk op. Zij weten precies hoe het voelt; zo’n pintje smaakt toch nét wat beter met zo’n dochter naast je.
