KEUZEN

Je kids maken soms keuzen die meer door emotie dan door ratio lijken te zijn ingegeven. Alleszins begrijpelijk maar als ouder hoop je dat ze niet halsoverkop uit een studie stappen maar rustig tenminste het jaar afmaken. Er op inpraten helpt niet, ze kennen je argumenten om eventjes de zaak goed te overdenken.
     Als ouder krijg je soms steun uit onverwachte hoek. Een praatje op het station tussen mijn dochter en een wildvreemde vrouw, in dit geval een bedrijfspsychologe, zorgde voor een ommekeer. Dezelfde argumenten uit een andere mond doen wonderen.
     Keuzen worden vaak niet op rationele gronden genomen, ook niet in de politiek. Daar toetst de Eerste Kamer of de besluiten van de soms erg emotionele volksvertegenwoordigers uit de Tweede Kamer weloverwogen zijn. Dinsdagavond kun je eerste Kamerleden na hun wekelijks vergaderen treffen in de trein op weg naar huis. Altijd leuk om een politicus een beetje te prikkelen met een leuke vraag “Zit er nog een ministerspostje voor je in?” “Nou, ik ben geen vrouw hè, dat wordt dus niks”. Hij is allang blij op een verkiesbare plaats te staan, in die strakke 'om en om' man-vrouw indeling. Vergeleken met zo'n rigide keuzeregel zijn de keuzen van mijn kids zo irrationeel nog niet.