Uitgezonderd de toeristische hotspots en de stranden is het in Toscane opvallend rustig en dat is echt genieten. ’s Avonds op het dorpspleintje van het gehucht Lajatico, gelegen op de heuvel tegenover ons vakantieverblijf, verzamelen ’s zich in alle rust de lokale ouders met hun kinderen. Overdag werken ze bij de plaatselijk bank, maar ’s avonds heerst hier een ontspannen sfeer.
Elk jaar geeft operazanger Andrea Bocelli hier, in het Teatro del Silenzio, een openluchtconcert. Lajatico is zijn geboortedorp. Midden op het open veld luisteren 25.000 mensen naar zijn prachtige volle stem. Alles is perfect geregeld, jammer genoeg blijft de zanger in de mensenmenigte op grote afstand. ’s Ochtends repeteerde hij nog in het piepkleine filmzaaltje van het dorp, de deuren stonden wagenwijd open, je kon zo binnenlopen. Mijn vrouw en dochters kregen bij toeval een privé concertje zoveel indrukwekkender dan het grote concert.
In het nabijgelegen gelegen Florence veroorzaken de prachtigste scheppingen van de 15e en 16e eeuw dagelijks hectische taferelen. Daarvan teruggekeerd is het land weer voor het grootste deel verlaten. Het leven verloopt wederom soepel, de trein schuift minuten te vroeg langs het perron, treinpersoneel drinkt nog een cappuccino, reizigers stappen rustig in en uit en toch vertrekt de trein precies volgens schema. Je zou bijna vergeten dat wereldwijd een Mexicaanse grieppandemie heerst. Er wordt zelfs overwogen om de schoolvakantie te verlengen om besmetting te voorkomen, bedrijven te stimuleren thuis te werken en video conferencing toe te passen. Als we daarmee nog langer van Toscane kunnen genieten is dat geen straf.
