TRANS MONGOLIË EXPRES

Wensen zijn er om vervuld te worden. De één droomt van een lange reis, de ander wellicht van rijkdom. Mijn collega maakte zijn droom waar en reisde met de Trans-Mongolië Expres van Moskou naar Peking. Deze legendarische trein volgt tot Oelan-Oede de route van de Trans-Siberië Expres en buigt daarna af richting Mongolië. Twee weken ‘kedenk-kedenk’ van Moskou via Jekaterinenburg, Oeralgebergte, Baikalmeer, Ulaanbaatar in Mongolië naar Beijing. Als je tenminste op tijd instapt en het cyrillisch een beetje beheerst.
     Opvallend genoeg vervullen de Russen de wens van menig Nederlandse treinreiziger, ze rijden altijd precies op tijd, ook op dit traject van duizenden kilometers. Ze rijden wat minder frequent dan in Nederland, maar de Russen hebben dan ook zo’n 85.500 kilometer rails te onderhouden. En in Russische treinen heb je altijd een zitplaats, bij de NS niet een vanzelfsprekende luxe, want deze week kon ik weer twee keer lekker “hangen” in de coupé.
     Op mijn zolderkamer ligt in een kistje nog een heel dik pak papier, familiebezit, Russische spoorwegobligaties uit de negentiende en vroeg twintigste eeuw. Van generlei waarde, hoogstens als curiosa of behangpapier, sinds de spoorwegmaatschappij in 1917 werd genationaliseerd. In één klap verloor de familie het hele vermogen. Het Russische Staatsspoorwegbedrijf RZD gaat echter opnieuw naar de beurs en gaat aandelen ter waarde van € 16 miljard uitgeven. Zou toch aardig zijn als ze de oude investeerders iets zouden teruggeven? Worden we toch nog een beetje rijk. Of die wens uitkomt? De RZD gaat ook een belang nemen in Deutsche Bahn. In hetzelfde kistje liggen nog diverse biljetten van Eine Million Mark, van het Reichsbankdirektorium Berlin uit het inflatiejaar 1923. Soms moet je willen dat bepaalde wensen niet vervuld worden.