VEILIGHEID

Overal in het Westen lijken winkels op elkaar, niet verwonderlijk dat de verschillen op straat vervagen. Toch blijft Amerika het land van extremen. In Chicago zie je extreem dikke mensen naast een Apple-winkel die uitpakt met een superdunne iPod, zo dun als twee creditkaarten. Het is maar waar je je geld aan uitgeeft.

     Een vliegtrip naar de States biedt genoeg tijd om hierover na te denken, vooral door de eindeloze rijen. Eerst aanschuiven op de weg naar het vliegveld en daarna in lange rijen voor security checks.

Innovaties in deze sector lijkt vooral te zitten in steeds nieuwe vormen van security checks, waarvan vaak twijfelachtig blijft. Deze keer mag ik mijn schoenen aanhouden, ondanks een 'speciale security check'. Dat bespaart me de gewone wachtrij.
     Vroeger werkten mensen inde agrarische sector om voedsel te kweken om te kunnen eten en drinken, nu besteden mensen in hun job veel tijd aan security, maar wat levert het echt op? Bij de controleert de douanebeambte alleen de buitenlandse passagiers, met een portable camera incl. vingerafdruk opname, een portable printertje en een mobiele telefoon. Tegelijkertijd toont CNN op het tv-scherm vreselijke beelden van de aardverschuivingen in 'zijn' Pakistan. Na deze check gaan we met ons bonnetje gewoon weer tussen passagiers zitten die niet zijn gecontroleerd.

Ondertussen zijn de Amerikaanse vliegtuigmaatschappijen praktisch failliet, wat goed merkbaar is te merken aan de teruglopende service. Terwijl ik me wring tussen de stoelen aan boord, perst een veel te dikke buurman zich naast mij. Ik zal het de komende ruim 8 uur moeten doen met een halve stoelruimte en een armleuning. Mijn buurman geniet van een karige vette hap, en betaalt extra voor een biertje, terwijl ik probeer te slapen. Een kleine drie uur later werkt hij het 'ontbijt' naar binnen. Bij de douane heeft hij niets aan te geven, behalve overgewicht. Hij heeft geluk want er is nog geen beveiligingsbeambte met een mobiele weegschaal gesignaleerd.

 

SERVICE

Den Haag kampt met Italiaanse taferelen: criminelen slaan toe bij luxe auto’s. Bezoekers wanen zich in hun auto de konink te rijk, zeker als dat zo'n grote SUV is. Maar dat is slechts schijn. De autoradio is allang niet meer het ultieme doel van de twee jongens op opgevoerde motors. Ze wachten rustig af tot de dure dame haar stopt bij het rode stoplicht. Ze tikken met veel geweld een ruitje in en ritsen de dure laptops, tassen en ander waardevol spul eruit. Terwijl de dames nog bijkomen van de klap, zijn ze al mijlenver. Nooit te uitdagend spullen in de auto leggen, zegt de politie.

    Zelf dacht ik veilig te zijn in mijn 10 jaar oude auto zonder luxe accessoires, geen 'Karin', geen cd-wisselaar, geen supersonische boxen. Toch werd afgelopen zaterdag, voor het eerst een ruitje ingetikt, midden in de nacht op de parkeerplaats. Shit, want ik 'mocht' rijden voor de sport, 'even' naar Middelburg met een auto vol met puberende meiden. 

    De SEH van de autobranche lijkt dan best goed geregeld. De verzekeraar neemt op zaterdagmorgen binnen 1 minuut de telefoon op, en bij Car Glass kan ik binnen het uur langskomen. Een uurtje later sta ik met een nieuwe ruit buiten. In de wachtruimte dronk ik koffie, las de krant en deed alvast op de website aangifte bij de politie. Alles perfect geregeld, twee aardige monteurs die op deze zonnige zaterdag vriendelijk vertelden over hun werk en carrièremogelijkheden.
     Hoewel het een leerzaam uitstapje was baalde ik van min verloren vrije zaterdagmorgen en het eigen risico van € 67,- ! De meiden hebben hun wedstrijd verloren, maar hadden in de auto volop lol ….over de jongens natuurlijk. De tijd dat ze in de SUV’s van hun mannen boodschappen gaan doen is gelukkig nog ver weg.

 

ZONSVERDUISTERING

Met de auto naar Antwerpen voor een werkafspraak, want de trein is een omslachtige optie.  In de auto ben ik er zo, terwijl de autoradio voor vertier zorgt. Over de zonsverduistering van vandaag valt veel over te vertellen, bijvoorbeeld over oogletsel. We krijgen het advies om een apart brilletje te kopen om te zien hoe de maan langzaam een hapje uit de zon neemt. Interessant detail: deze zonsverduistering is de eerste die sinds lange tijd tijdens de schooluren plaatsvindt, met het advies om wat lessen op school vrij te geven.
     In de oudheid hadden eclipsen grote invloed op het lot van koningen, keizers, heersers en oorlogen. Astrologen zien eclipsen als concentraties van kosmische energie met versterkte effecten. Door die samenbundeling op één punt zouden tijdens een eclips, bepaalde dingen duizendvoudig versterkt naar buiten kunnen komen. Bijzondere momenten lijken vaak samen te vallen met verduisteringen, zoals het overlijden van prinses Diana (1997) en Paus Johannes Paulus II (2005).
     Met mijn energie wil het aan het begin van de dag niet zo vlotten. Met een bijna lege tank sta ik bij de pomp. Is het klepje van de benzinetank geblokkeerd! Dan stroomt de energie niet echt vlotjes naar binnen. Zelfs de pinautomaat bij de kassa weigert dienst. Het is duidelijk dat de zonsverduistering nog niet is begonnen.
    Tijdens de zonsverduistering heb ik een zeer inspirerend gesprek met een ziekenhuisdirecteur in Antwerpen. De sfeer is uitstekend en we zitten vrij snel op één lijn om de onderlinge samenwerking stevig te gaan aanpakken. We lijken er beiden zin in te hebben. Op de terugweg legt een astrologe op radio Antwerpen uit dat de stad schoon schip moet maken en contacten moet leggen met haar buren, de Nederlanders. De tijd is rijp voor constructieve samenwerkingsverbanden die een bloeiende toekomst tegemoet gaan.
     Vol ongeloof draai ik de Antwerpse Ring op. De maan heeft de zon inmiddels gepasseerd, maar als die Rotterdams-Antwerpse samenwerking echt iets gaat worden dan consulteer ik voortaan vaker een astroloog!