Na jaren van samenwonen zijn we in mei 1983 getrouwd. Mijn vrouw kwam misselijk en nog onwetend van een zwangerschap terug van onze huwelijksreis naar Florence. Je zou bijna gaan denken dat het zo gepland was, om onze ouders het idee te geven van een geslaagde opvoeding, geen ‘moetje’ in de familie. De stad Florence moet anno 2017 toeristen tijdens hun verblijf opvoeden om het wangedrag de kop in te drukken. De stad wordt overspoeld door ‘slipper-toeristen’ waardoor het centrum onleefbaar wordt voor bewoners. Met het bijbrengen van respect voor de cultuur probeert Florence het massatoerisme in goeden banen leiden, maar menig slipper-toerist ziet weinig verschil tussen de cultuur van Disneyland Parijs en Florence.
In Malaga-stad pakt men het anders aan. Jarenlang kwam het massatoerisme niet verder de stad in dan het plaatselijke vliegveld en de Costa, maar nu trekt men vooral cultuur minnende bezoekers. De stad profileert zich vooral als modern kunst-centrum met tientallen musea. Bewoners en toeristen gaan respectvol om met de stad; op de boulevard mengen bronzen beelden zich moeiteloos met het flanerend uitgaanspubliek. Hier schieten niet zoals in Florence de broodjeszaken als paddenstoelen uit de grond, maar chique restaurants en dakterrassen met trendy clubs, de slippers blijven thuis.
Ook de elite waardeert cultuur. In één van hun vakantieoptrekjes was altijd wel een tijdelijke werkruimte beschikbaar voor een befaamde ‘artist in residence’. Zo bleef de ‘happy few’ op de hoogte van de nieuwste stromingen, had wat aanspraak en kon men in de kennissenkring pronken met het bieden van een gratis verblijf aan kunstenaars. Mijn net getrouwde dochter werd door zo’n kunstenaar gevraagd om op haar huwelijksreis even langs te komen bij zijn tijdelijke werkruimte in de VS. Het bruidspaar verbleef in het ‘beach house’ van de familie, omringd door een mengeling van loslopend wild, sportwagens en wat SUV’s. Duidt zoiets op een geslaagde opvoeding of op een geslaagd ‘zo moeder, zo dochter’ gevalletje. Het laatste, ook onze dochter kwam zwanger en misselijk terug van haar huwelijksreis, alweer 'geen moetje’ in de familie.
