zaterdag, januari 01, 2000

KEESCAFÉ

Jaren geleden sloten we regelmatig met een aantal collega's de werkweek af op mijn kamer met een borrel, 'het Keescafé'. Tegenwoordig is vrijdagmiddag bijna niemand meer op het werk. Mensen werken thuis of sjokken of achter de winkelwagen bij AH. Het is mooi dat beide partners nu vaak werken en de mannen steeds meer thuis inzetbaar zijn, maar daarmee verdween ook een leuke sociale activiteit. Zou een virtueel café een alternatief kunnen zijn?

     Een café heeft voor mij iets warms: een lekker pilsje, oogcontact, kortom emotie. Een computercontact voelt koud, kil en zakelijk. Geen emotievolle geschreven woorden, maar rechte, reproduceerbare letters. Moet ik misschien nog leren om virtueel emotievol te zijn?

     Jammer dat een collega binnenkort naar Limburg vertrekt. Zij had geen café nodig, maar vond al chattend haar nieuwe vriendje. En ja, daarna volgt de verhuizing naar het diepe zuiden. Jammer, want op het Keescafé zou ze zeker een geziene gast zijn geweest.